1
من نماندم وخورشید گر دمید وفردا شد
بوكن وببوس ازمن! صبح اگرگلی وا شد
پیش ازآن كه توفانی باخبر شود بشتاب!
درخبراگر گفتند:غنچه ای شكوفا شد
پشت این شب قطبی یك فلق نبود آری!
باحساب ساعت ها روز وشب مجزا شد
حاصل جنونی بود این كه گاه می بینی:
چتر بید مجنونی سایبان لیلا شد
**
مادر من وتو نیز بی خبر پرید ازخواب
زیر دست این بختك خواهر كه زیبا شد؟!
دست خونی اش را باز برده درگریبانش
ما هنوزمی جوییم كو یدی كه بیضا شد ؟!
روی میز صبحانه كوشراب كهنه؟كو؟!
روزنو شد و روزی نو نگشته یغما شد
***
نطفه ی مسیح این باردیر بسته شد هشدار!
هرطرف یهودایی نخل خشك صحرا شد
برتولّدی دیگر جان پناه امنی نیست
عا قبت مسیح ما در جنین یهودا شد
(۴)
تا كركسی به سایه سیه پوشمان نكرد
این نعش راپیاده كس از دوشمان نكرد
آن لاشخور كه سایه ی شومش بلند باد!
چترش دراین كویر فرا موشمان نكرد
***
دریا هزارجوشد وخشكید وهرز رفت
دریاشدن دوباره هماغوشمان نكرد
ساحل شدیم ومد تمام شراب ها
چون جان رسید بر لب ومدهوشمان نكرد
كو؟كی؟كجاست؟اسب وسواری كه بگذرد
ازاین جهنمی كه سیاووشمان نكرد
***
تردست رابه مكر فراتر نشانه كن!
تا با كلاه شعبده خرگوشمان نكرد
من نماندم وخورشید گر دمید وفردا شد
بوكن وببوس ازمن! صبح اگرگلی وا شد
پیش ازآن كه توفانی باخبر شود بشتاب!
درخبراگر گفتند:غنچه ای شكوفا شد
پشت این شب قطبی یك فلق نبود آری!
باحساب ساعت ها روز وشب مجزا شد
حاصل جنونی بود این كه گاه می بینی:
چتر بید مجنونی سایبان لیلا شد
**
مادر من وتو نیز بی خبر پرید ازخواب
زیر دست این بختك خواهر كه زیبا شد؟!
دست خونی اش را باز برده درگریبانش
ما هنوزمی جوییم كو یدی كه بیضا شد ؟!
روی میز صبحانه كوشراب كهنه؟كو؟!
روزنو شد و روزی نو نگشته یغما شد
***
نطفه ی مسیح این باردیر بسته شد هشدار!
هرطرف یهودایی نخل خشك صحرا شد
برتولّدی دیگر جان پناه امنی نیست
عا قبت مسیح ما در جنین یهودا شد
(۴)
تا كركسی به سایه سیه پوشمان نكرد
این نعش راپیاده كس از دوشمان نكرد
آن لاشخور كه سایه ی شومش بلند باد!
چترش دراین كویر فرا موشمان نكرد
***
دریا هزارجوشد وخشكید وهرز رفت
دریاشدن دوباره هماغوشمان نكرد
ساحل شدیم ومد تمام شراب ها
چون جان رسید بر لب ومدهوشمان نكرد
كو؟كی؟كجاست؟اسب وسواری كه بگذرد
ازاین جهنمی كه سیاووشمان نكرد
***
تردست رابه مكر فراتر نشانه كن!
تا با كلاه شعبده خرگوشمان نكرد
5
كسی از شهر نیامد به عزای من وتو
زاغ ها مرثیه خواندند برای من وتو
ما به سر سبزی خود دل خوش وغافل زان كه
گله ی دشت شده گرم چرای من وتو
عشق برخاست ودور سرمان چرخی زد
گیج شد عقربه ی قبله نمای من وتو
مسگران در هوس زرگری ازچار طرف
رخنه كردند به رؤیای طلای من وتو
دست هایی كه در آن سوی به رقص آمده اند
سرخ تر بود حناشان زحنای من وتو؟!
مابه اندازه ی هم گریه نكردیم مگر؟!
به تفاهم نرسیدند خدای من و تو
6
اییلمه دیم مگر گول درمك ایچین
قوناق قاباغینا گئتیرمك ایچین
نئییم واردیر ائویده گول دن ساوایی ؟
سا ن كی بئنوشه تك دؤز قیزی دؤز یوخ !
سانكی منیم كیمی سؤز ا وغلو سؤز یوخ !
بیر یولا چیخدخ كی بؤ كملی میز یوخ
بویندان ساوایی بئل دن ساوایی
اود گلیبسن اگر بئله جه یان كی…
سو گلیبسن اگر بئله جالان كی…
یئل گلیبسن اگر بئله دولان كی
هئچ نه اویناماسین تئل دن ساوایی
نه یاخشی كه گلدین ! گؤمان آزالدی
آزی مین مؤجوزه اومان آزالدی
ای ترسه مئسیحیم ! كی جان آزالدی
بیر كلمه بیلمه دین اؤل دن ساوایی
زنجان – شهریور 81
7
دریا عطش ندارد این جا نخواهد آمد
خواب است و خواب هایش بیداری صدف هاست
هرگز خسی به خواب دریا نخواهد آمد
***
ثشخیص اسم اعظم از اسم ها محال است
تنها اگر نیایی تنها نخواهد آمد
درعشق جزرو مدی ست اما رسیدنی نیست
تا ماه آ ب دریا بالا نخواهد آمد
***
نفرین باد پایش تا ما می آید اما
بنویس ! مشق شب را آنسان كه ما نو شتیم
سارا نخواهد آمد سارا نخواهد آمد
زنجان – مهر 74
