مرا مپرس که: چون شرمسارم از یاران؟
مرا مپرس که: چون شرمسارم از یاران؟ | ز دست این دم چون برف و اشک چون باران |
بـه خـاک پـای تـو مـحـتـاجـم و نـدارم راه | بــر آســتــان تــو از زحــمــت طــلــب گــاران |
مـرا ز طـعـنـه بـیـگـانـه آن جـفـا نـرسـیـد | کـه از تــعــنـت هـمـســایـگـان و هـمـکــاران |
بـه روز جـنگ ز دسـت غـمت بـه فـریادم | چــو روز صــلـح ز غـوغـای آشــتــی خــواران |
ز پـهلـوی کـمـرت کـیسـها تـوانم دوخـت | ولـــی مـــجــــال نـــدارم ز دســـت طـــراران |
هزار شـربـت اگـر مـی دهی چـنان نبـود | کـه بـوی وصـل، که واصـل شـود بـه بـیماران |
بـه اوحـدی نـرسـد نوبـت وصـال تـو هیچ | اگــر نـه کــم شــود ایـن غــلــغــل هـواداران |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج