| 
تخت شاهی دارد آن ترک ختن
| تـخـت شـاهی دارد آن تـرک خـتـن | کی کند رغبت به درویشی چو من؟ |
| جـان من چون پـر شد از سودای او | بــعـد ازیـن جــانـم نـگـنـجـد در بــدن |
| پـای او بـودی جـهان را سجـده گاه | گر چـنین سـروی بـرسـتـی از چـمن |
| بـی رخـش روزی نـمـی بـینـد دلـم | بـی لـبـش کـامـی نـمـی یابـد دهن |
| گــر نــبــودی چــهــره او در نــقــاب | عـذر من روشـن شـدی بـر مرد و زن |
| جمله او باشم، چو بنشینم به فکر | نـام او گــویـم، چــو آیـم در ســخــن |
| بـــی خــیــال او نــبـــودم در قــبـــا | بــی وفــای او نــبـــاشــم در کــفــن |
| او بـه رعـنـایی چـنان بـر کـرده سـر | مـن بـه تـنـهـایی چـنـین در داده تـن |
| در غـــم او،اوحـــدی، فـــریــاد کــن | اوحــدی را عــشــق او بــنــیـاد کــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج