| 
کجاست منزل آن کوچ کرده؟ تا برویم
| کـجـاسـت منزل آن کوچ کـرده؟ تـا بـرویم | چو بادش از پی و چون برقش از قفا برویم |
| چـــو بــــاز مـــرغ دل مـــا هـــوای او دارد | ضـرورتـسـت کـه: چـون مرغ در هوا بـرویم |
| ز پی دویدن او جز به سر طریقی نیست | از آنـکـه تـرک ادب بـاشـد، ار بـه پـا بـرویـم |
| ز مـا رقـیـب چـو بـیـگـانـه بـود روز رحـیـل | رهــا نــکــرد کــه بــا یــار آشــنــا بــرویــم |
| چنین که در پـی او ما گریستـیم، عجـب! | گـر آب دیده گـذر مـی دهد، کـه مـا بـرویم |
| بــه روز وصـل چـو امـیـد بــود مـی بــودم | بـسـوز هـجـر چـو گـشـتـیم مـبـتـلـا بـرویم |
| بـلاست دوری او، اوحدی، بـکوش تـو نیز | مـگـر پــگـاه تـر از پـیـش ایـن بــلـا بــرویـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج