حال این پیکر از آن بتگر دانا پرسیم
حــال ایـن پــیـکــر از آن بــتــگــر دانـا پــرســیـم | یـا خـود از پــیـش حــکـیـمـان تــوانـا پــرسـیـم |
چه طلسمست درین گنج و چه رسمست او را | یا چه اسمست؟ کسی نیست کزو وا پرسیم |
راه بـــســیــار دریــن خـــانــه، ولــیــکــن مــا را | راه آن نـیسـت کـه گـوییم سـخـن، یا پـرسـیم |
هـر کــه مــا را بــشــنـاســد بــه خــدا راه بــرد | کـو شـناسـنده؟ که از وی سـخـن ما پـرسـیم |
جـان مسیحست و صلیبـش تـن و این معنی را | زود دانـیـم اگــر پــیـش مــســیـحــا پــرســیـم |
ســر فــرزنـد دریـن خــانـه نـشــد پــیـدا، لــیـک | چـون بــه آن خـانـه در آیـیـم ز بــابــا پــرسـیـم |
روح را پـــیــشــتــر از آدم و حــوا اصــلــیــســت | مـا نـه طــفـلـیـم، کـه از آدم و حــوا پــرســیـم |
صـد هـزار اسـم فـزونـسـت و مـسـمـاش یکـی | اسـم جـوییـم کـنـون؟ یـا ز مـسـمـا پـرسـیـم؟ |
حــال امــروز بــپــرســیـم ز دانــنــده بــه نــقــد | حــال فــردا بــگــذاریــم، کــه فــردا پــرســیـم |
قـطـره ای بـیـش نـبــاشـد دو جـهـان از دریـاش | صـفـت قـطـره هـمـان بــه کـه ز دریـا پـرسـیـم |
اوحـدی، رو، تـو سـخـن گوی که مقصود سخـن | یک حـدیـثـسـت و هـم از مـردم یکـتـا پـرسـیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج