| 
چون ساعدت مساعد آنست رشته ایم
| چـون سـاعدت مساعد آنست رشتـه ایم | در خون خود، که عاشق آن دست گشته ایم |
| در خـاک کـوی خـود دل مـا را بـجـوی نیک | کـو را بــه آب دیـده خــونـیـن ســرشـتــه ایـم |
| گرمان بـخوان وصل نخوانی شبی، بخوان | خـط بــه خـون کـه روز فـراقـت نـبــشـتـه ایـم |
| بــی خــار مـحــنـتــی نـگــذارد زمـیـن دل | تـخـم مـحـبـت تـو، کـه در سـینه کـشـتـه ایم |
| تـا دفتـر خـیال تـو در پـیش چـشم ماست | طــومـار فــکــر ایـن دگــران در نـوشــتــه ایـم |
| مــا را مــبــصــران بــه نـزاری ز مــوی تــو | فـرقـی نـمـی کـنـنـد، کـه بـاریـک رشـتـه ایم |
| بــگـذاشــتــیـم قـصـه، تــمـنـای مـا ز تــو | کـمـتـر ز بــوسـه ای نـبـود، گـر فـرشـتـه ایـم |
| دل بسته ایم، در سر زلف تو گر چه خلق | پــنـداشــتــنـد کـز ســر آن در گـذشــتــه ایـم |
| وقــتــی ز اوحــدی اثــری بــود پــیـش مـا | اکـنـون ز اوحــدی اثــری هـم نـهـشــتــه ایـم |
| بـا مـا رقـیـب سـرد تـو گـر گـرمـییی کـنـد | از دودمان چه غم؟ که بـه آتـش سرشتـه ایم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج