گر یار شوی با من، در عهد تو یار آیم
گـر یـار شـوی بــا مـن، در عـهـد تــو یـار آیـم | ور زانـکـه نـگـه داری، روزیـت بـه کـار آیـم |
ای پـــرده عـــار خـــود و نــدر دم مــار خـــود | تا غره خود بـاشی، مشنو که بـه کار آیم |
مـن دولـت بـیـدارم، کـز بــهـر سـحـر خـیـزان | در ظـلـمـت شـب پـویم، بـا نـور نـهـار آیم |
روزم نــتــوان دیــدن، زیـرا کــه بــه گــردیـدن | بـا چـتـر و علم بـاشم؛ بـا گرد و غبـار آیم |
سـلـطـان جـمـالـم من، فـرخـنده هلـالـم من | آگـاه بــه بــالـم مـن، نـاگـاه بــه بــار آیـم |
گـر جـامـه درانـدازی وز جـسـم بــرون تــازی | در جسم تو جان گردم، در پـود تو تـار آیم |
در مـنـظـر خــوبــان تــو آن روز تــمـاشــا کـن | کـز مـنـظـره ایـشـان بــر بـرج حـصـار آیـم |
ســر جــمــلــه اعــدادم، نـه زایـم و نـه زادم | هر جـا که کنی یادم، در صـدر شـمار آیم |
گـه نام و لـقـب جـویم، تـا در بـن چـاه افـتـم | گـه کـنیت خـود گـویم، تـا بـر سـر دار آیم |
رازم بــنـدانـی تــو، ضــبــطــم نــتــوانـی تــو | روزیـم یـکــی بــیـنـی، یـک روز هـزار آیـم |
نی چونم و نی چندم، هم زهرم و هم قندم | گاه از لب گل خـندم، گه بـر سر خـار آیم |
گاه از پـی یک رنگی، بـا مطـرب و بـا چـنگی | اسـلـام بـر افـگـنـده، در شـهـر تـتـار آیـم |
ایـنـســت قــرار مـن: کـز غــیـر نـمـانـد کـس | چـون غـیـر فـنـا گـردد، آنـگـه بـه قـرار آیم |
بـا جـمله درین آبـم، خـفـتـند و نه در خـوابـم | تا غرقه شوند اینها، پس من بـه کنار آیم |
ز آهـــاد بـــپـــرهـــیـــزم، در اوحـــدی آویــزم | خود مشغله انگیزم، خود مشعله دار آیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج