| 
بسیار بد کردی ولی نیکو سرانجامت کنم
| بــســیـار بــد کـردی ولـی نـیـکـو ســرانـجــامـت کـنـم | گـر زین شـراب صـرف من یک جـرعـه در جـامت کـنم |
| شب خـیز کردی نام خـود، تـا صبـح سـازی شـام خـود | هـر شـام سـازم صـبــح تـو، تـا دردی آشـامـت کـنـم |
| در خــلــوت ار رایــی زنــی، تــا پــای بــرجــایـی زنــی | هـم مـن ز نـزدیـکـان تــو جـاسـوس بــر بــامـت کـنـم |
| در آب مـن چـون شـیـر شـو، تــا آتـشـت کـمـتــر شـود | در قـوس مـن چـون تـیر شـو، تـا تـیر و بـهرامـت کـنم |
| بــــا آنـــکـــه کــــردم یـــاوری، کـــردی فــــراوان داوری | هــر کــرده را عـــذر آوری، اعـــزاز و اکــرامــت کــنــم |
| گـر در خــور ســازم شــوی پــنـهـان بــســازم کــار تــو | ور لــایـق رازم شــوی پــوشــیـده پــیـغــامــت کــنــم |
| گفتـم: چـه بـاشـد رای تـو؟ گفتـی: سـر و سـودای تـو | سـودا بـسـی پـخـتـی ولـی بـا پـخـتـها خـامـت کـنم |
| بــار امــانــت مــی کــشــی وز بــار آن ایــمــن وشــی | تــرســم کــه نـتــوانـی ادا روزی کــه الــزامـت کــنـم |
| بــرخــویـش بــنـدی نـام مـن، گـردی بــه گـرد دام مـن | تـا خـلـق گـوید: خـاص شـد، من شـهره عـامت کـنم |
| روزی کــه گـویـی: از خــطــر، کــلـی رهـایـی یـافــتــم | مـن زان رهـایـی یـافــتــن چــون مـرغ در دامـت کـنـم |
| از خــویــشــتـــن بـــار دگــر بـــایــد بـــه زایــیــدن تـــرا | چون زاده باشی عشق خود چون شیر در کامت کنم |
| در راحــت تــن دیـده ای اقــبــال و بــخــت خــود، ولـی | روزی شـوی مقـبـل کـه من بـی خـواب و آرامت کـنم |
| چون داغ من بر رخ زدی زین پس یقین می دان که من | کـنـدی کـنـی چـوبـت زنـم، تـنـدی کـنی رامـت کـنـم |
| تـا کی در آب و گل شـوی؟ وقتـسـت اگر مقبـل شـوی | تـا چـون تـو یکـتـا دل شـوی، من اوحـدی نامـت کـنم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج