تو گلشن حسنی و ما چون خار و خاشاک، ای صنم
| تـو گلشـن حـسـنی و ما چـون خـار و خـاشـاک، ای صـنم | از ما چـرا رنجـیده ای؟ حـاشاک، حـاشاک! ای صنم |
| آثــار خــشـم و چــشـم تــو کـفـرسـت و ایـمـان، ای پــری | گـفـتـار تـلخ و لعـل تـو زهرسـت و تـریاک، ای صـنم |
| از دردمــــنـــدان چــــنـــیـــن در دل کــــدورت داشــــتــــن | مـا را شـگـفـت آید همی زان گـوهر پـاک، ای صـنم |
| وقت گلست، ای ماهوش، در وقت گل خوش باش، خوش | از دوسـتـان انـدر مـکـش روی طـربــنـاک، ای صـنـم |
| زلـفـت بــه صـیـد انـگـیـخـتـن دامـیـسـت دیـگـر، ای پـسـر | چشمت به تیر انداختن ترکیست بی بـاک، ای صنم |
| کـز سـر بــه شـمـشـیـرم دهـی، یـا بــنـد بــر پـایـم نـهـی | هرگز نخـواهم داشـتـن دسـتـت ز فتـراک، ای صـنم |
| دیـشـب مـبــارکـبــاد مـن کـردی بــه عـشـق خـویـشـتــن | یارب! که باد این جان و تن، آن باد را خاک، ای صنم |
| مـن شــوق وحــشــی نـاظــری یـبــکـی بــدمـع ســایـری | مـاکـان یصـبـوا خـاطـری مـا یحـب لـولـاک، ای صـنم |
| دوشـم چـو مـی گـفـتـی کـه: تـو در غـم نـمـانی، اوحـدی | از آســمــان آمــد نــدا: آمــیــن و ایــاک، ای صــنــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج