| 
شماره ١٩٢: تا مه روی تو از چاک گریبان سر زد
| تـــا مــه روی تـــو از چـــاک گــریــبـــان ســر زد | گـفـتـی از جـیـب افـق نـیر رخـشـان سـر زد |
| تــا عــیـان شــد رخ زیـبــای تــو از چــنـبــر زلـف | صـبــح امـیـد مـن از شـام غـریـبــان سـر زد |
| صـــبـــح نــورانــی دیــدار تـــو طــالــع نــشـــده | ای دریـغـا کـه شـب تــیـره هـجــران سـر زد |
| هـر کـجــا دم زدم از قــد و رخ و زلـف و خــطــت | همه جا سرو و گل و سنبـل و ریحان سر زد |
| خط به گرد لب جان بخش تو می دانی چیست | ظـلـماتـی کـه از آن چـشـمه حـیوان سـر زد |
| از سـر خــاک شـهـیـدان تــو ای سـخـت کـمـان | عـوض لـالـه هـمـی غـنـچـه پـیـکـان سـر زد |
| صـورت خـوب تــو از عـالـم مـعـنـی بــرخــاسـت | شـعـلـه آه مـن از ســیـنـه ســوزان ســر زد |
| یــارب از دوزخ هــجـــران تـــو فـــارغ نــشـــونــد | گر بـه جز عشق ز عشاق تـو عصیان سر زد |
| خــبـــر از حـــال اســیــران مــحــبـــت مــی داد | نـالـه ای کـز دل مـرغـان گـلـسـتــان سـر زد |
| گـر فـروغـی گـنـه عـشـق تـو دارد غـم نـیسـت | کاین گناهی است که از عالم امکان سر زد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج