طاهره اباذری هریس – و دوباره عشق!

عشق تقدیرم نبود اما تو با اعجازِ خود…
نوش داروی دل و طبع غزل خیزم شدی

شاعرِ خوبی نبودم، آمدی با خوبیَت…
لطف کردی مطلعِ اشعارِ ناچیزم شدی

زندگی در چنته اش شادی ندارد جز تو که…
خنده بر لب هایِ از اندوه لبریزم شدی!

آخ میچسبد کنارت عاشقی یک جور خاص…
در هجومِ گریه ها لبخند یک ریزم شدی!

با تو ویرانی عزیزم اتفاق محشریست…
من خراسان میشدم هرجا که چنگیزم شدی

ناگهانی آمدی تا عشق را معنا کنی…
گرچه مولانا نبودم شمسِ تبریزم شدی!

طاهره اباذری هریس