به بال زخمی من جرات تکان بدهید
به این پرنده ی پربسته آسمان بدهید
اگرچه فرصت پرواز من تمام شده
برای بال گشودن کمی زمان بدهید
هوا خفه ست قفس را غبار پوشانده
نفس ندارم و این دفعه را امان بدهید
صدای درد مرا هیچ کس نمیشنود
زبان نخواستم اما به من دهان بدهید
به من که خسته و سردرگم و بلاتکلیف
به من که گم شده ام راه را نشان بدهید
به جای من که لبالب پر است از تقدیر
کمی شما بنشینید و امتحان بدهید
#میناا_عباسی
شاعر مینا عباسی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
