آن شاعر این شعر را در پاسخ حکیم سنایی فرستاد

بـاش تـا حـسـن نـگـارم خـیمـه بـر صـحـرا زنـدشــورهـا بــیـنـی کــه انــدر حــبــت الــمــاوا زنــداز عـلـای خــلـق او عـالـم چــو عـلـیـیـن شـودپـس خ…

بـاش تـا حـسـن نـگـارم خـیمـه بـر صـحـرا زنـد شــورهـا بــیـنـی کــه انــدر حــبــت الــمــاوا زنــد
از عـلـای خــلـق او عـالـم چــو عـلـیـیـن شـود پـس خـطابـش قرب «سبـحـان الذی اسری » زند
کـیسـت کـو پـهلـو زنـد بـا آنـکـه دولـتـخـانـه را از بـزرگـی سـر بـه «اوادنی » و «مـا اوحـی » زند
در حـجــاب کـبــر یـا چـون بــاریـا جــولـان کـنـد تکیه کی بر مسند «لا خوف » و «لا بشری » زند
در مصـاف عـاشـقـان در سـینه های بـی دلان ضـــربــــت قـــرب وصـــال از درد نـــاپــــیـــدا زنـــد
آنـچـه نـتــوانـنـد زد آن دیـگـران بــر هـفـت رود آن نــوا از دســت چــپ آن مــاه بـــر یــکــتــا زنــد
ای گـلـی کـز گـلـبـنت عـالـم همه گـلـزار شـد وز گــلــت بــوی «تــبــارک ربــنــا الــاعــلــا» زنــد
بـرگ دار گلبـنت «طاها» و بـیخـش «والضحـا» بـار او «یاسین » و شاخش سر به «اوادنی » زند
جـوشـهـا در سـیـنـه عـشـاق نـیـز از مـهـر تـو هــر زمــانــی تـــف ورای گــنــبـــد خـــضـــرا زنــد
شکر احسان تـو مدح تـست ای صاحب جمال نــقـــش مــدح تـــو رقــم بـــر دیــده بـــیــنــا زنــد
این جواب شعر استادم که گفت اندر سرخس «چــون هـمــی از بــاغ بــوی زلــف یـار مــا زنــد»

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج