از لب شیرین چون شکر نبات آورده ئی

ای خـط سـبــز نـگـاریـن خـضـر وقـتــی گـوئیـازانــکــه ســودای لــب آب حــیــات آورده ئیتـا کـشـیـدی نـیـل بــر مـاه از پـی داغ صـبـوحچشمه نیل از حسد …

ای خـط سـبــز نـگـاریـن خـضـر وقـتــی گـوئیـا زانــکــه ســودای لــب آب حــیــات آورده ئی
تـا کـشـیـدی نـیـل بــر مـاه از پـی داغ صـبـوح چشمه نیل از حسد در چشم لات آورده ئی
چـون روانـم بـینـد از دل دیـده را در مـوج خـون گــویـدم در دجــلـه نـهـری از فــرات آورده ای
زاندهان گر کـام جـان تـنگـدسـتـان می دهی لـطـف کـن گـر هیچـم از بـهر زکـوة آورده ئی
دوش می گفتم حدیث تیره شب با طره هات گـفـت خـواجـو بــاز بــا مـا تــرهـات آورده ئی
از لـب شـیـریـن چـون شـکـر نـبــات آورده ئی وز حـبـش بــر خـسـرو خـاور بــرات آورده ئی
بـت پـرسـتـانرا محـقق شـد که این خـط غبـار از پــی نـســخ بــتــان ســومــنـات آورده ئی
مـهر ورزانـرا تـب مـحـرق بـشـکـر بـسـتـه ئی یا خـطـی در شـکرسـتـان بـر نبـات آورده ئی
خـسـتـگـان ضـربــت تـسـلـیـم را بــهـر شـفـا نــســخــه کــلــی قــانـون نــجــات آورده ئی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج