ایـا صــبــا خــبــری کــن مـرا از آن کـه تــو دانـیبــدان زمـیـن گـذری کـن در آن زمـان کـه تـو دانـیچـو مرغ در طیران آی و چـون بـر اوج نشـسـتـینــزول…
ایـا صــبــا خــبــری کــن مـرا از آن کـه تــو دانـی | بــدان زمـیـن گـذری کـن در آن زمـان کـه تـو دانـی |
چـو مرغ در طیران آی و چـون بـر اوج نشـسـتـی | نــزول ســاز در آن خــرم آشــیــان کــه تـــو دانــی |
چــنـان مـران کـه غــبــاری بــدو رســد ز گـذارت | بـدان طـرف چـو رسـیدی چـنـان بـران کـه تـو دانی |
چـو جـز تـو هـیـچـکـس آنـجـا مـجـال قـرب نـدارد | بــرو بــمــنــزل آن مــاه مــهــربــان کــه تــو دانــی |
همان زمان که رسـیدی بـدان زمین که تـو دیدی | سـلـام و بــنـدگـی مـا بــدان رسـان کـه تــو دانـی |
حــکـایـت شــب هـجــران و حــال و روز جــدائی | زمـین بـبـوس و بـیان کـن بـدان زبـان کـه تـو دانـی |
بــه نـوک خـامـه مـژگـان تـحـیـتـی کـه نـوشـتـم | بـدو رسـان و بـگـویش چـنـان بـخـوان کـه تـو دانی |
وگـر چــنـانـک تــوانـی بــگـوی کـای لـب لـعـلـت | دوای آن دل مـــجـــروح نـــاتـــوان کـــه تـــو دانــی |
مرا مگوی چه گوئی هر آن سخن که تو خواهی | ز مـن مـپــرس کـجـائی در آن مـکـان کـه تـو دانـی |
چو از تـو دل طلبـم گوئیم دلت چه نشان داشت | من این زمان چه نشان گویم آن نشان که تو دانی |
دلـم ربـائی و گـوئی ز مـا بـگـو کـه چـه خـواهی | ز درج لـعـلع تـو خـواجـو چـه خـواهد آنکـه تـو دانی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج