ای صبا با بلبل خوشگوی گوی

ای صـبــا بــا بــلـبــل خــوشـگـوی گـویمــی نــمــایــد لـــالــه خـــود روی رویصــبــحــدم در بــاغ اگــر دســتــت دهـدخوش برآ چون سرو و طرف جوی جوی…

ای صـبــا بــا بــلـبــل خــوشـگـوی گـوی مــی نــمــایــد لـــالــه خـــود روی روی
صــبــحــدم در بــاغ اگــر دســتــت دهـد خوش برآ چون سرو و طرف جوی جوی
هـــر زمـــان کـــز دوســـتـــان یـــاد آورم خـون روان گردد ز چـشمم جـوی جـوی
ای تــن از جــان بــر دل چــون نــال نــال وی دل از غـم بـر تـن چـون مـوی مـوی
دسـت آن شـمـشـاد ســاغـر گـیـر گـیـر ســوی آن ســرو صــنـوبــر پــوی پــوی
حــلـقـه هـای زلـفــش از گـل بــرفــکـن دسـتـه های سـنبـل خـوش بـوی بـوی
مـی خــورد از جــام لـعـلـش بــاده خـون مـی بــرد ز افـعـی زلـفـش مـوی مـوی
حال چوگان چون نمی دانی که چیست ای نـصــیـحــت گـو بــتــرک گـوی گـوی
چـون بـوصلت نیسـت خـواجـو دستـرس بـــاز کــن زان دلــبــر بــد خــوی خــوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج