برآمد ماهم از میدان سواره

بــرآمـد مــاهـم از مـیـدان ســوارهز عـــنــبـــر طـــوق و از زر کـــرده یــارهگــرفـــتـــه از مــیــان مــاکــنــاریولــی مــا غـــرقــه خـــون بـــ…

بــرآمـد مــاهـم از مـیـدان ســواره ز عـــنــبـــر طـــوق و از زر کـــرده یــاره
گــرفـــتـــه از مــیــان مــاکــنــاری ولــی مــا غـــرقــه خـــون بـــر کــنــاره
شـود در گـردن جــانـم سـلـاسـل خـــیـــال زلـــف او شـــبــــهـــای تـــاره
بــرویـم گـر بــخــنـدد چــرخ گـویـد مــگــر در روز مــی بــیـنــیــم ســتــاره
چو در خاکم نهند از گوشه چشم کــنـم در گـوشــه چــشــمـش نـظــاره
تـعـالـی الـلـه چـنـان زیبـا نـگـاری برش چون سیم و دل چون سنگ خاره
چـو در طـرف کـمـر بـنـد تـو بـینـم ز چــشــم مــن بــیـفــتــد لــعــل پــاره
وضو سازم بـه آب چشم و هر دم کــنــم بـــرخــاک کــویــت اســتــخــاره
اگر عـشـقـت بـریزد خـون خـواجـو بــجــز بــیــچــارگــی بـــا او چــه چــاره

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج