بساز چاره این دردمند بیچاره

بــســاز چــاره ایـن دردمــنــد بــیـچــارهکـه دارد از غـم هـجـرت دلـی بــصـد پــارهچـگـونـه تـاب تـجـلـی عـشـقـت آرد دلچـو تــاب مـهـر تـحـمـل نـمـی …

بــســاز چــاره ایـن دردمــنــد بــیـچــاره کـه دارد از غـم هـجـرت دلـی بــصـد پــاره
چـگـونـه تـاب تـجـلـی عـشـقـت آرد دل چـو تــاب مـهـر تـحـمـل نـمـی کـنـد خـاره
دلم چـوخـیل خـیال تـو در رسد بـا خـون بـــبـــام دیـــده بـــرآیـــد روان بـــنـــظـــاره
مرا جگر مخور اکنون که سوختی جگرم که بـی تـو هست مرا خود دلی جگرخواره
حـجـاب روز مکـن زلـف را چـو می دانی که هست جـعد تـو هر تـار ازو شبـی تـازه
بـجـای گوهر وصل تـو وجـه سـیم و زرم سرشک مردم چشمست و رنگ رخساره
دلـم بـبـوی تـو بـر بـاد رفـت و می بـینم کـه در هـوا طـیـران مـی کـنـد چـو طـیـاره
ضـرورتــسـت بــبــیـچــارگـی رضـا دادن چـو نـیـسـت از رخ آنـمـاه مـهـربــان چــاره
مـراد خـواجــو ازو اتــصـال روحـانـیـسـت نـه هـمـچـو بــیـخـبــران حـظ نـفـس امـاره

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج