یکـی شـاهدی در سـمرقـند داشـتکـه گـفـتــی بــجــای ســمـر قـنـد داشـتجـــمــالــی گــرو بـــرده از آفـــتـــابز شــوخـــیــش بـــنــیــاد تـــقــوی خـ…
| یکـی شـاهدی در سـمرقـند داشـت | کـه گـفـتــی بــجــای ســمـر قـنـد داشـت |
| جـــمــالــی گــرو بـــرده از آفـــتـــاب | ز شــوخـــیــش بـــنــیــاد تـــقــوی خـــراب |
| تـعـالـی الـلـه از حـسـن تـا غـایـتـی | کــه پـــنــداری از رحــمــتـــســت آیــتـــی |
| هـمـی رفـتـی و دیـده هـا در پــیـش | دل دوســتـــان کــرده جـــان بـــر خـــیــش |
| نظر کردی این دوسـت در وی نهفت | نــگــه کـــرد بـــاری بـــتـــنــدی و گــفـــت |
| کـه ای خـیـره سـر چـنـد پـویی پـیم | نــدانــی کـــه مـــن مـــرغ دامـــت نــیــم؟ |
| گــرت بــار دیـگـر بــبــیـنـم بــه تــیـغ | چــو دشــمــن بـــبـــرم ســرت بــی دریــغ |
| کسی گفتش اکنون سر خویش گیر | از ایـن ســهـل تــر مـطـلـبــی پــیـش گـیـر |
| نـپــنـدارم ایـن کــام حــاصــل کــنـی | مـــبـــادا کـــه جـــان در ســـر دل کـــنـــی |
| چـو مـفـتـون صـادق مـلـامـت شـنید | بـــدرد از درون نـــالـــه ای بـــرکـــشـــیـــد |
| کــه بــگــذار تــا زخــم تــیـغ هـلــاک | بــغــلــطــانــدم لــاشــه در خــون و خــاک |
| مگر پـیش دشـمن بـگویند و دوسـت | که این کشـتـه دسـت و شـمشیر اوسـت |
| نـمـی بـیـنـم از خـاک کـویـش گـریـز | بــــه بــــیــــداد گــــو آبــــرویــــم بــــریــــز |
| مـرا تـوبـه فـرمـایی ای خـودپـرسـت | تــو را تــوبــه زیـن گــفــت اولـی تــرســت |
| بـبـخـشـای بـر مـن کـه هرچ او کـنـد | وگــر قــصــد خـــون اســت نــیــکــو کــنــد |
| بــســوزانـدم هـر شــبــی آتــشـش | ســحــر زنـده گــردم بــه بــوی خــوشــش |
| اگــر مـیـرم امـروز در کــوی دوســت | قــیـامــت زنـم خــیـمـه پــهـلــوی دوســت |
| مـده تـا تـوانی در این جـنـگ پـشـت | که زنده ست سعدی که عشقش بکشت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
