شـکر خـنده ای انگبـین می فروخـتکه دلها ز شـیرینیش می بـسـوخـتنـبـاتـی مـیان بـسـتـه چـون نیشـکـربــر او مـشـتـری از مـگـس بـیـشـتـرگـر او زهـر بــرداش…
| شـکر خـنده ای انگبـین می فروخـت | که دلها ز شـیرینیش می بـسـوخـت |
| نـبـاتـی مـیان بـسـتـه چـون نیشـکـر | بــر او مـشـتـری از مـگـس بـیـشـتـر |
| گـر او زهـر بــرداشـتــی فـی الـمـثـل | بـخـوردندی از دسـت او چـون عسـل |
| گـــرانـــی نـــظــــر کـــرد در کــــار او | حــــســــد بــــرد بــــر روز بـــــازار او |
| دگــر روز شـــد گــرد گــیــتـــی دوان | عـسـل بــر سـر و سـرکـه بـر ابـروان |
| بسی گشت فریاد خوان پیش و پس | کـه ننشـسـت بـر انگـبـینش مـگـس |
| شـبـانگه چـو نقدش نیامد بـه دسـت | بـه دلتـنگ رویی بـه کنجی نشست |
| چـو عـاصـی تـرش کرده روی از وعید | چـــو ابـــروی زنــدانــیــان روز عــیــد |
| زنـی گــفــت بــازی کــنـان شــوی را | عـســل تــلـخ بــاشـد تــرش روی را |
| بــه دوزخ بــرد مــرد را خــوی زشــت | که اخلاق نیک آمده ست از بـهشت |
| بـــرو آب گـــرم از لـــب جـــوی خـــور | نــه جــلــاب ســرد تــرش روی خــور |
| حـرامـت بــود نـان آن کـس چــشـیـد | که چـون سـفـره ابـرو بـهم درکشـید |
| مکن خواجـه بـر خویشتـن کار سخت | که بـد خـوی بـاشد نگون سار بـخـت |
| گرفـتـم که سـیم و زرت چـیز نیسـت | چو سعدی زبان خوشت نیز نیست؟ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
