ای ز راه لـطـف و رحـمت متـصـل بـا عـقـل و جـانوی بـه عـمل و قدر و قدرت بـرتـر از کون و مکانهــر کــجــا مــهـر تــو آیـد رخــت بــربــنــدد خــردهـر ک…
| ای ز راه لـطـف و رحـمت متـصـل بـا عـقـل و جـان | وی بـه عـمل و قدر و قدرت بـرتـر از کون و مکان |
| هــر کــجــا مــهـر تــو آیـد رخــت بــربــنــدد خــرد | هـر کـجـا قـهـر تـو آیـد کـیـسـه بــگـشـایـد روان |
| ای بـه پـیش صـدر حـکـمت سـرفـرازان سـرنگـون | وی بـه گـرد خـوان فـضـلـت مـیزبـانـان مـیهمـان |
| ذات نـامـحـسـوسـت از خـورشـیـد پـیـداتـر ولـیـک | عــجــز مــا دارد هـمــی ذات تــرا از مــا نــهــان |
| گــر نــبــودی عــلــم تــو ذات خــرد را رهـنــمــون | می ندانسـتـی خـرد یک پـارسی بـی تـرجـمان |
| آفـتـاب ار بـی مـدد تـا بــد ز عـونـت زیـن سـپـس | چــون مـه دوشـیـنـه تــابــد آفـتــاب از آســمـان |
| هر کـه بـهر ذات پـاکـت جـسـت مـانـد اندر وصـال | هر که بـهر سود خویشت جست ماند اندر زیان |
| هـسـتـی مـا پـادشـاهـا چـون حـجـاب راه تـسـت | چـشم زخـم نیسـتـی در هسـتـی ما در رسـان |
| هـر کـه از درگـاه عــونـت یـافــت تــوقـیـع قــبــول | پیش درگاهش کمر بـندد به خدمت انس و جان |
| چــون عــلــای دیـن و دولــت آنــکــه از اقــبــال او | لــالــه رویــد از مــیــان خــاره در فــصــل خــران |
| آنـکـه بــذل اوسـت هـر جــا بــارنـامـه هـر غـریـب | و آنـکـه عـدل اوسـت هـر جـا بـدرقـه هر کـاروان |
| دولتـی دارد که هر لشکر که بـاوی شد بـه حـرب | مـرد را جـوشـن نـبــایـد اسـب را بــر گـسـتـوان |
| رایـت بــدعـت چــو قـارون شـد نـهـان انـدر زمـیـن | چـون کـلـه گـوشـه عـلـایی نـور داد انـدر جـهان |
| نـیـک پــشــتــی آمــدنـد الــحــق نـهـان شــرع را | آل مــحــمــود از ســنـان و آل حــداد از لــســان |
| خـاصه بـدر صدر شمع شرع یوسـف آنکه هسـت | چـون زلیخـا صـد هزاران بـخـت پـیر از وی جـوان |
| پــیـشـوای دیـن فـقـیـه امـت آن کـز حـشـمـتـش | مبـتـدع را مغـز خـون گـردد همی در اسـتـخـوان |
| آنــکـــه گــاه پـــایــداری دولــت خـــود را هــمــی | طیلسـان داران سرش کردند همچـون طیلسـان |
| آنـکــه گــاه دانــش آمــوزی ز بــهـر قــهـر نـفــس | بــسـتــر او خـاک سـاکـن بــود و فـرش آب روان |
| لاجرم گشت آنچنان اکنون که هست از روی فخر | خـاک نعل اسـب او را چـشم حـوران سرمه دان |
| دان کـه وقـتـی قـحـط نـان بــود انـدران اول قـرون | بـین که اکـنون قـحـط دینسـت اندرین آخـر زمان |
| مـیـزبــان بـودنـد عـالـم را دو یـوسـف در دو قـحـط | یوسـف غـزنی بـه دین و یوسـف مصـری بـه نان |
| هر که سـر بـر خـط او بـنهاده چـون کلکش دو روز | هر کـه پـی بـر کـام او بـنهاد چـون مـا یک زمـان |
| زین جـهـان بـیرون نـشـد تـا چـشـم او او را نـدیـد | سـر چـو شـیر عـود سـوز و تـن چـو پـیل پـرنیان |
| مـشــتــری گـر خــصـم او گـردد نـیـارد کـرد هـیـچ | جــرم کــیـوان از بــرای نـحــس او بــر وی قــران |
| شـب بـه دوزخ رفـت آن کـش بـامدادان گـفـت بـد | این چـنین اقـبـال کـس را آسـمـان ندهد نشـان |
| تـا جـمـال طـلـعـتـش بـر جـای بــاشـد روز حـشـر | گــر نـمـانـد آفــتــاب و مـشــتــری را گـو مـمـان |
| از بــقــای اوســت چــون ایـمــان مــا در ایـمــنـی | از بـــرای امـــن مـــا یــارب تـــو دارش در امـــان |
| از چـنـان صـدری چـنـیـن بــدری بـرآمـد بــا کـمـال | ای مسـلمانان چـه زاید جـز گـل اندر گـلسـتـان |
| بــوالـمـعـالـی احــمـد یـوسـف کـه او را آمـدسـت | خـلـقـت یوسـف شـعـار و خـلـق احـمد قـهرمان |
| آنکـه آن سـاعـت حـسـودش را عـلـم گـردد نگـون | گــر نــدارد دیــده زیــر نــعــل اســب اوســتـــان |
| از بــــرای کـــرد او را آیـــد انـــدر چــــشــــم نـــور | از بـــرای گــفــت او را آیــد انــدر جــســم جــان |
| تــا بــبــام آســمـانـش بــرد بــخــت از راه عــلــم | ایــن نــکــوتــر بــاز کآتــش در زد انــدر نــردبــان |
| زیــر ســایــه آفــتــاب دولــت ســت آن مــاه روی | روشـن آن ماهی کـه بـاشـد آفـتـابـش سـایبـان |
| شـاد بـاش ای مـنـحـنـی پـشـت تـو انـدر راه دین | دیـر زی ای مـمـتــحـن خـصـم تـو انـدر امـتـحـان |
| تــا طــبــیـعــت زعــفـران را رنـگ اعــدای تــو دیـد | مــایــه شـــادی جـــدا کــرد از مــزاج زعــفــران |
| چون مسائل حل کنی شیری بـوی دشمن شکار | چون به منبـر بـر شوی بـحری بوی گوهر فشان |
| مـنـبــر از تــو زیـب گـیـرد نـه تــو از مـنـبــر از آنـک | کـان ز گـوهـر سـرفـرازی یافـت نـه گـوهر ز کـان |
| بــود بــتــخـانـه گـروهـی سـاحـت بــیـت الـحـرام | بـود بـدعـت جـای قـومـی بـقـعـت شـالـنـکـیـان |
| این دو مـوضـع چـون ز دیـدار دو احـمـد نـور یـافـت | قـبـله سـنت شـد این و کـعـبـه خـدمت شـد آن |
| قــبــلــه دیـن امــامــان خــانـدان تــســت و بــس | دیـر زی ای شـاه خـانـه شـاد بـاش ای خـانـدان |
| هر که دین خـواهد که دارد چـون شما بـاید خـطر | هر که در خواهد که دارد چـون صدف بـاید دهان |
| خـاک و بــادی کـان نـیـابـد خـلـعـت و تـایـیـد حـق | ایـن عــنـای مـغــز بــاشــد آن هـلــاک خــانـدان |
| شـیر اصـلی معـنی اندر سـینه دارد همچـو خـاک | شــیـر رایـت بــاشــد آن کــو بــاد دارد در مـیـان |
| لـاجـرم آنـرا کـه بــادی بــود چـون ایـنـجــا رسـیـد | خـاک ایـن در کـرد بــیـرون بــادشـان از بــادبــان |
| تــا جــمــال خــانـه حــدادیـان بــاشــد بــه جــای | هـیچ دین دزدی نـیـارد گـشـت در گـیتـی عـیان |
| زان کـه ایشـان شـمـسـه دیننـد انـدر عـین شـب | دزد متـواری شود چـون شمس بـاشد پـاسبـان |
| مــن غــلــام آســتــانـی ام کــه بــویـی خــاک او | تــا بــه پــشـت گـاو مـاهـی بــوی دل آیـد از آن |
| ای تــــرا پــــرورده ایـــزد بــــهـــر دیـــن انـــدر ازل | بـــخـــت و اقــبـــال ازل پـــرورد را نــبـــود کــران |
| از پــی بــخــت ازل را فـرخــی در شـعـر خــویـش | پیش ازین گفتست بیتی من همی گویم همان |
| یـک بــخـتـی هـر کـرا بــاشـد هـمـه زان سـر بـود | کـار از آن سـر نیک بـاید گـر نمـی دانی بـدان » |
| تــا بــبــیـنـی کــز بــرای خــدمـتــت گـردد فــلـک | از پـس کسـب سنا را چـون سنایی مدح خـوان |
| حـرمتـی یابـی چـنان گر فی المثـل در صف حـرب | تـیر دشمن پـیشت آید چـفتـه گردد چـون کمان |
| آنــچــنــان گــردی ز دانـش کــز بــرای دیـن حــق | فـتـوی از صـدرت بـرد خـورشـیـد سـوی قـیـروان |
| این همـه رتـبـت ز یک تـاثـیر صـبـح بـخـت تـسـت | بــاش تـا خـورشـیـد اقـبــالـت بـتـابـد ز آسـمـان |
| کــز بــرای خــدمــتــت را مــاه بــگــزیـنــد زمــیـن | وز بـــرای حــرمــتـــت را حــور در بـــازد جــنــان |
| رو کـه تــایـیـد سـپــهـر و دانـش کـلـی تــر اسـت | بــا چـنـیـن تـایـیـد و دانـش مـقـتـدا بــودن تـوان |
| تـا نبـاشـد گـاه کـوشـش تـیغ شـهلان چـون رماح | تـا نبـاشد وقت بـخشش تـیر گردون چـون کمان |
| چـون طـریقـت کـارخـواه و چـون حـقـیقـت کـارکن | چـون شریعت کار جـوی و چـون طبـیعت کامران |
| بــاد هــمــچــون دور هــمــنــام تــو دورت پــایــدار | بـاد هـمـچـون دیـن هـمـنـام تـو عـمـرت جـاودان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
