دلکم برد بغارت ز برم دلبرکی

دلــکـــم بـــرد بـــغـــارت ز بـــرم دلـــبـــرکـــیسـر فـرو کـرده پـری پـیکـرک از منظـرکـینــرگــس هــنــدوک مــســتــک او جــادوکــیسـنـبــل زنـگـی…

دلــکـــم بـــرد بـــغـــارت ز بـــرم دلـــبـــرکـــی سـر فـرو کـرده پـری پـیکـرک از منظـرکـی
نــرگــس هــنــدوک مــســتــک او جــادوکــی سـنـبــل زنـگـیـک پــســتــک او کـافـرکـی
بــخـتـکـم شـورک از آن زلـفـک شـورانـگـیـزک سخنش تلخک و شیرین لبـکش شکرکی
چـشـمـم از لـعـلـک در پـوشـک او در پــاشـک لیکن از منطـقـکش هر سـخـنی گوهرکی
دلـکـم شـد ســر مـوئی و چــو مـوئی تــنـکـم تــا جــدا مـانـد کـنـارم ز مـیـان لـاغــرکـی
بــر دلـم عـیـب نـگـیـریـد کـه دیـوانـکـکـیـسـت چـه کـند نیسـت گزیرش ز پـری پـیکـرکی
قـدکـم شــد چــو ســر زلـف صـنـوبــر قـدکـی رخکم گشت چـو زر در غم سیمین بـرکی
از تو ای سرو قدک کیست که بر خواهد خورد گر چـه از سرو خـرامان نخورد کس بـرکی
ســرک انـدر سـرک عـشـق تــو کـردم لـیـکـن با من خسته دلک نیست ترا خود سرکی
غـمکت می خـورم و نیسـت غمت غمخـورکم هیچ گوئی کـه مرا بـود گهی غـمخـورکی
خـواجـو از حـلقکک زلف تـو شد حـلقه بـگوش زانـکـه عـیبـی نـبـود گـر بـودت چـاکـرکـی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج