دوش بر طرف چمن گلبانگ می زد بلبلی

دوش بـر طـرف چـمـن گـلـبـانگ می زد بـلـبـلـیمی فـکـند از ناله هر دم در گـلـسـتـان غـلغـلیکــانــکــه زیــر گــنــبــد نــیــلــوفــری دارد وطــناز گــ…

دوش بـر طـرف چـمـن گـلـبـانگ می زد بـلـبـلـی	می فـکـند از ناله هر دم در گـلـسـتـان غـلغـلی
کــانــکــه زیــر گــنــبــد نــیــلــوفــری دارد وطــن	از گـــلــنــدامــی نــدارد چـــاره و مــا از گــلــی
مـحــمـل مـا را دریـن وادی کــجــا بــاشــد نـزول	زانـکــه در راه مـحــبــت کــس نـیـابــد مـنـزلـی
هـیـچ بـادی بـر نـمـی آیـد در این طـوفـان و مـوج	که افکند از کشتـی ما تـخـتـه ئی بـر سـاحـلی
مـنکـر مـسـتـان نبـاشـد هر کـه بـاشـد هوشـیار	زانکه بـاشد بـی جنون هر جـا که بـاشد عاقلی
عــالـمـی کـو در خــرابــات فـنـا ســاغــر کـشــد	پـیش مـا فـاضـلـتـر از صـد سـالـه زهد جـاهلـی
هیچ دل بـر کشـتـگان ضربـت عشقت نسـوخـت	زانکـه زلـف دلـکـشـت نگـذاشـت در عـالم دلی
حاصلی در عشق ممکن نیست جز بی حاصلی	چون توان کردن چو ما را نیست زین به حاصلی
خیز خواجـو چون ز زهد و تـوبـه کارت مشکلست	بـاده پـیش آور که بـی می حـل نگردد مشکلی