دی آن بـت کـافـر بـچـه بـا چـنـگ و چـغـانـهمـی رفـت بــسـر وقـت حـریـفـان شـبــانـهبــر لــالــه ز نــیـلــش اثــر داغ صــبــوحــیبــر مـاه ز مـشــکـش…
| دی آن بـت کـافـر بـچـه بـا چـنـگ و چـغـانـه | مـی رفـت بــسـر وقـت حـریـفـان شـبــانـه |
| بــر لــالــه ز نــیـلــش اثــر داغ صــبــوحــی | بــر مـاه ز مـشــکـش گـره جــعــد مـغــانـه |
| یاقوت بـمی شـسـتـه و آراسـتـه خـورشید | مـرغــول گـره کــرده و کــاکــل زده شــانـه |
| زلـف ســیـهـش را دل شــوریـده گــرفــتــار | تــیـر مـژه اش را جــگـر خــسـتــه نـشـانـه |
| بــگـشـوده نـظـر خــلـق جــهـانـی ز کـنـاره | بــربــوده مـیـانـش دل خــلــقــی ز مـیـانـه |
| من کرده دل صـدر نشـین را سـوی بـحـرین | بــــا قـــافـــلـــه خــــون ز ره دیـــده روانـــه |
| جـامی می دوشـینه بـه من داد و مرا گفت | خــوش بــاش زمـانـی و مـکــن یـاد زمـانـه |
| دوران همه در دست و تو در حسرت درمان | عـالـم همـه دامـسـت و تـو در فـکـرت دانه |
| حـیـفـسـت تـو در بــادیـه وز بــیـم حـرامـی | بــی وصـل حـرم مـرده و حـج بــر در خـانـه |
| خواجـو سخن از کعبـه و بـتـخانه چـه گوئی | خاموش که این جمله فسونست و فسانه |
| رو عـارف خـود بــاش کـه در عـالـم مـعـنـی | مـقـصـود تـوئی کـعـبـه و بــتـخـانـه بـهـانـه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
