زهـی جــمـال تــو خـورشـیـد مـشـرق دیـدهبـــتــنــگــی دهــنــت هــیــچ دیــده نــادیــدهســواد خــط تــو دیــبــاچــه صــحــیــفــه دلهــلــال ابـــر…
زهـی جــمـال تــو خـورشـیـد مـشـرق دیـده | بـــتــنــگــی دهــنــت هــیــچ دیــده نــادیــده |
ســواد خــط تــو دیــبــاچــه صــحــیــفــه دل | هــلــال ابـــروی تـــو طـــاق مــنــظـــر دیــده |
مــه جــبــیــن تــو بـــرآفــتــاب طــعــنــه زده | گــل عــذار تــو بـــر بـــرگ لــالــه خــنــدیــده |
ز شـور زلـف تـو در شـب نمـی تـوانم خـفـت | ز دســت فـکـر پــریـشـان و خــواب شـوریـده |
اگــر بــهــیــچ نــگــیـری مــرا نــیـرزم هــیــچ | و گـر پــســنـد تــو گـردم شـوم پــســنـدیـده |
تـو خـامـه دو زبــان بـیـن کـه حـال درد فـراق | چــگــونــه شــرح دهــد بـــا زبـــان بــبــریــده |
چو من که دید زبـان بـستـه ئی و گاه خطاب | ســخــنــوری زنــی کــلــک بـــرتـــراشــیــده |
گـهـی کـه وصـف سـر زلـف دلـکـشـت گـویم | شــود زبــان مـن دلـشــکـســتــه پــیـچــیـده |
از آن سـیاه شد آن زلف مشکبـار که هسـت | بـــچـــیــن فـــتـــاده و بـــرآفــتـــاب گــردیــده |
بــدیـده تــو کــه آنـدم کــه زیـر خــاک شــوم | شــــوم نـــظــــاره گـــر دیـــده تــــو دزدیـــده |
چو شد غلام تو خواجو قبول خویشش خوان | که ملک دل به تو دادست و عشق به خریده |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج