زهـی روی دل افــروزت چــراغ و چــشــم هــر دیـدهمرا صد چشمه در چشم و ترا صد دیده در دیدهنـکـرده در جــهـان کـامـی بــجــز وصــلـت تــمـنـا دلنـدیده بـ…
| زهـی روی دل افــروزت چــراغ و چــشــم هــر دیـده | مرا صد چشمه در چشم و ترا صد دیده در دیده |
| نـکـرده در جــهـان کـامـی بــجــز وصــلـت تــمـنـا دل | نـدیده بـر فـلـک روزی چـو رخـسـارت قـمـر دیده |
| من از آن گوی سیمینت چو چوگان گشته سرگشته | وزان چـوگان مشکینت بـسـر چـون گوی گردیده |
| کـنار از مـن چـه می جـوئی بـیا بـنگـر کـه بـی رویت | کـنارم می کـند هر شـب پـر از خـون جـگر دیده |
| از آن مــثــل تــو در عــالــم نــیـامــد در نــظــر مــا را | کـه بـی روی تـو بـر عـالـم نـیـانـدازد نـظـر دیـده |
| بـــبــوی آنــکــه هــم روزی بــرآیــد اخــتــر بــخــتــم | ز مهرم اخـتـر افشاند همه شب تـا سـحـر دیده |
| بــرون از اشـک رخـسـارم نـبــاشـد وجـه سـیـم و زر | ولـی هرگـز کـجـا بـاشـد تـرا بـر سـیم و زر دیده |
| گــنـاه ار دیـده کــرد اول چــرا تــهـمــت نـهـم بــر دل | ور از دل در وجـود آمـد چـه تـاوانـسـت بــر دیـده |
| ز دست چشم خون افشان ز سر بـگذشت سیلابـم | بـبـین آخـر که خواجـو را چـه می آرد بـسر دیده |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
