سر آغاز

بــه نـام خــدایـی کــه جــان آفــریـدســـخـــن گــفــتـــن انــدر زبـــان آفــریــدخــداونـد بــخــشــنـده دســتــگــیـرکــریــم خــطــا بـــخـــش پـ…

بــه نـام خــدایـی کــه جــان آفــریـد ســـخـــن گــفــتـــن انــدر زبـــان آفــریــد
خــداونـد بــخــشــنـده دســتــگــیـر کــریــم خــطــا بـــخـــش پـــوزش پـــذیــر
عـزیزی که هر کز درش سـر بـتـافت بــه هـر در کـه شــد هـیـچ عـزت نـیـافـت
ســـر پـــادشـــاهـــان گـــردن فـــراز بــــه درگــــاه او بــــر زمــــیــــن نــــیــــاز
نـه گـردن کـشــان را بــگـیـرد بــفـور نــــه عــــذرآوران را بـــــرانــــد بـــــجــــور
وگـر خـشـم گـیـرد بـه کـردار زشـت چـــو بـــازآمـــدی مـــاجـــرا در نـــوشـــت
دو کونش یکی قـطـره در بـحـر عـلم گــنــه بــیــنــد و پــرده پــوشــد بــحــلــم
اگـر بــا پــدر جــنـگ جــویـد کـسـی پــدر بــی گـمـان خــشـم گـیـرد بــســی
وگر خـویش راضی نبـاشد ز خـویش چــو بــیــگــانــگــانــش بـــرانــد ز پــیــش
وگـر بــنـده چــابــک نـیـایـد بــه کــار عـــــزیــــزش نـــــدارد خـــــداونــــدگـــــار
وگـر بـر رفـیـقـان نـبـاشـی شـفـیـق بـــفــرســنــگ بـــگــریــزد از تـــو رفــیــق
وگـر تــرک خــدمـت کـنـد لـشـکـری شــود شــاه لــشــکــرکــش از وی بــری
ولــیـکــن خــداونـد بــالــا و پــســت بــه عـصــیـان در زرق بــر کـس نـبــســت
ادیـم زمـیـن، ســفـره عــام اوســت چه دشمن بر این خوان یغما، چه دوست
وگـر بــر جـفـا پـیـشـه بــشـتـافـتـی کــه از دســت قــهـرش امــان یـافــتــی؟
بـری، ذاتـش از تـهمت ضد و جـنس غـنـی، مـلـکـش از طــاعـت جــن و انـس
پـرسـتـار امـرش هـمـه چـیز و کـس بــــنـــی آدم و مـــرغ و مـــور و مـــگـــس
چــنـان پــهـن خـوان کـرم گـسـتــرد کـه ســیـمـرغ در قــاف قــســمـت خــورد
مــر او را رســـد کــبـــریــا و مــنــی کـه مـلـکـش قـدیم اسـت و ذاتـش غـنی
یـکـی را بـه سـر بـرنـهـد تـاج بـخـت یــکــی را بـــه خـــاک انــدر آرد ز تـــخــت
کــلـاه ســعــادت یـکـی بــر ســرش گـــلـــیــم شـــقـــاوت یــکـــی در بـــرش
گـلـسـتـان کـنـد آتـشـی بـر خـلـیـل گـــروهـــی بـــر آتـــش بـــرد ز آب نـــیــل
گر آن است، منشور احسان اوست ورایـن اســت، تــوقــیـع فــرمــان اوســت
پــس پــرده بــیـنـد عــمـلــهـای بــد هــمــو پـــرده پـــوشــد بـــه آلــای خـــود
بــتـهـدیـد اگـر بـرکـشـد تـیـغ حـکـم بـــمــانــنــد کـــروبـــیــان صـــم و بـــکــم
وگـــر در دهــد یــک صـــلــای کـــرم عـــزازیـــل گـــویـــد نـــصـــیـــبـــی بــــرم
بــه درگــاه لـطــف و بــزرگــیـش بــر بــــزرگــــان نـــهـــاده بــــزرگـــی ز ســــر
فـرومـانـدگـان را بــه رحـمـت قـریـب تــضــرع کــنــان را بــه دعــوت مــجــیــب
بــر احـوال نـابـوده، عـلـمـش بـصـیـر بــر اســرار نـاگـفــتــه، لـطــفـش خــبــیـر
بــه قـدرت، نـگـهـدار بــالـا و شــیـب خــــداونــــد دیــــوان روز حـــــســــیــــب
نه مستغنی از طاعتش پـشت کس نـه بــر حــرف او جــای انـگــشــت کــس
قـدیـمـی نـکـوکـار نـیـکـی پــســنـد بــه کــلــک قــضــا در رحــم نـقــش بــنـد
ز مـشـرق بــه مـغـرب مـه و آفـتــاب روان کــرد و گــســتــرد گــیــتــی بـــر آب
زمــیــن از تـــب لــرزه آمــد ســتــوه فــرو کــوفــت بـــر دامــنــش مــیــخ کــوه
دهـد نـطـفـه را صـورتـی چـون پـری کــه کــرده ســت بـــر آب صــورتـــگــری؟
نهد لـعـل و فـیروزه در صـلـب سـنگ گـــل لـــعـــل در شـــاخ پــــیـــروزه رنـــگ
ز ابــر افـگـنـد قـطـره ای ســوی یـم ز صــلـب اوفــتــد نـطــفــه ای در شــکـم
از آن قــطـــره لــولــوی لــالــا کــنــد وز ایــن، صـــورتـــی ســـرو بـــالــا کــنــد
بـر او علم یک ذره پـوشـیده نیسـت کـه پـیـدا و پـنـهـان بـه نـزدش یـکـیـسـت
مـــهـــیـــا کــــن روزی مـــار و مـــور وگــر چــنــد بــی دســت و پــایـنــد و زور
بـه امرش وجود از عدم نقش بـست که داند جـز او کـردن از نیسـت، هسـت؟
دگــر ره بـــه کــتـــم عـــدم در بـــرد وزان جــا بـــه صــحــرای مــحــشــر بـــرد
جــهــان مــتــفــق بــر الــهــیــتــش فـــرومـــانـــده از کـــنـــه مـــاهـــیــتـــش
بــشــر مـاورای جــلــالـش نـیـافــت بــصــر مــنــتــهـای جــمــالــش نــیـافــت
نــه بــر اوج ذاتــش پــرد مــرغ وهـم نـه در ذیـل وصـفـش رســد دســت فـهـم
در این ورطـه کشـتـی فـروشـد هزار کــه پــیـدا نـشــد تــخــتــه ای بــر کــنـار
چه شبـها نشستم در این سیر، گم کـه دهـشـت گـرفـت آســتــیـنـم کـه قـم
محـیط اسـت عـلم ملـک بـر بـسـیط قــیــاس تـــو بـــر وی نــگــردد مــحـــیــط
نــه ادراک در کــنــه ذاتـــش رســـد نــه فــکــرت بــه غــور صــفــاتــش رســد
تـوان در بـلاغت بـه سـحـبـان رسید نـه در کـنـه بــی چـون سـبــحـان رسـیـد
که خـاصان در این ره فرس رانده اند بــه لــااحــصــی از تــگ فــرومــانــده انـد
نـه هـر جـای مـرکـب تـوان تــاخـتـن کــه جــاهــا ســپـــر بـــایــد انــداخــتـــن
وگـر ســالـکـی مـحــرم راز گـشــت بــــبـــنـــدنـــد بـــر وی در بــــازگـــشـــت
کـسـی را در این بـزم سـاغـر دهنـد کــه داروی بـــیــهــوشـــیــش در دهــنــد
یـکـی بــاز را دیـده بــردوخـتـه سـت یـکـی دیـده هـا بـاز و پـر سـوخـتـه سـت
کـسـی ره سـوی گـنج قـارون نـبـرد وگــــر بــــرد، ره بــــاز بــــیـــرون نـــبــــرد
بــمــردم در ایـن مــوج دریـای خــون کـز او کـس نـبــرده سـت کـشـتـی بـرون
اگـر طـالبـی کـاین زمین طـی کـنی نـخــســت اســب بــاز آمـدن پــی کـنـی
تأمــــل در آیـــیـــنــــه دل کــــنــــی صـــفــائی بـــتـــدریــج حـــاصـــل کــنــی
مگـر بـویی از عـشـق مسـتـت کـند طـــلــبـــکــار عـــهــد الــســـتـــت کــنــد
بــه پــای طـلـب ره بــدان جــا بــری وزان جـــا بــــه بــــال مـــحـــبــــت پـــری
بــدرد یــقــیــن پــرده هــای خــیــال نـــمـــانـــد ســــراپــــرده الــــا جــــلــــال
دگـر مـرکـب عـقـل را پـویه نـیـسـت عــنـانـش بــگـیـرد تــحــیـر کـه بــیـســت
در ایـن بـحـر جـز مـرد داعـی نـرفـت گــم آن شــد کــه دنـبــال راعــی نـرفــت
کـسـانی کـز این راه بـرگـشـتـه انـد بــرفــتــنـد بــســیـار و ســرگـشــتــه انـد
خــلـاف پــیـمـبــر کـســی ره گـزیـد کــه هـرگـز بــه مـنـزل نـخــواهـد رســیـد
محـال اسـت سـعـدی کـه راه صـفـا تــوان رفــت جــز بـــر پــی مــصــطــفــی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج