نه آخر تو آنی که ما را زیانی

نــه آخــر تـــو آنــی کــه مــا را زیــانــینـه آخــر تــوانـی کـه مـا را زیـانـیمـگـر زیـن بـسـودی کـه مـا را بـسـودیوزیـن بــر زیـانـی کـه مـا را ز…

نــه آخــر تـــو آنــی کــه مــا را زیــانــی	نـه آخــر تــوانـی کـه مـا را زیـانـی
مـگـر زیـن بـسـودی کـه مـا را بـسـودی	وزیـن بــر زیـانـی کـه مـا را زیـانـی
چـو ما را بـهشـتـی چـه ما را بـهشـتـی	چو ما را جـهانی چه ما را جـهانی
تـــو پـــروا نـــداری کـــه پـــروانـــه داری	تـو پـیمـان ندانی کـه پـیمانه دانی
چــراغ چــه راغـی و سـرو چــه بــاغـی	کـه دل را امـانـی و جــانـرا امـانـی
نه خـورشـید بـامی که خـورشـید بـامی	نـه عـیـن روانـی کـه عـیـن روانـی
تـــو آن کـــاردانـــی کـــه آن کـــاردانــی	که از دلسـتـانی ز دل دل ستـانی
تـو آتـش نـشـانـی و خـواهـی کـه مـا را	بآتـش نـشـانی بـر آتـش نـشـانی
تو چشمی و چشم از جفای تو چشمه	تو جانی و جان بی وفای تو جانی
تــو مــاه و مـرا پــیـکــر از دیـده مــاهـی	تـو خـان و مرا خـانه از گریه خـانی
تــو در کــار و در کـار خــواجــو نـبــیـنـی	تو بر خوان و هرگز بـخوانم نخوانی