چون نئی سر گشته چوگان چو گوی

چون نئی سر گشته چوگان چو گویرو بــتــرک گـوی ســر گـردان بــگـویگوی چون بـا زخم چوگانش سریستبــوک چــوگـان ســر فـرود آرد بــگـویتــشــنـگـان را بــر …

چون نئی سر گشته چوگان چو گوی رو بــتــرک گـوی ســر گـردان بــگـوی
گوی چون بـا زخم چوگانش سریست بــوک چــوگـان ســر فـرود آرد بــگـوی
تــشــنـگـان را بــر کـنـار جــو بــبــیـن کـشـتــگـانـرا در مـیـان خـون بــجــوی
عـارفـان در وجــد و مـا در هـای هـای مطربـان در شـور و ما در های و هوی
تـشـنـه خـمـخـانـه بــاشـد جـان مـن کـوزه گـر چـون از گلم سـازد سـبـوی
گــر شـــوم خـــاک رهــت کــو راه آن ور نـــهـــم رو بــــر درت کــــو آب روی
شـاید ار بـر چـشـمـهـا جـایت کـنـنـد زانکه گل خوشتـر بـود بـر طرف جـوی
بـا رخـت خـورشـیـد تـابـان گـو مـتـاب بــا قــدت ســرو خــرامـان گــو مـروی
دل کــه بــر خــاک درت گـم کــرده ام مـی بـرم در زلـف مـشـکـیـن تـو بـوی
گـر تــرا بــا مـوی مـی بــاشـد سـری فـرق نـبــود مـوئی از مـن تــا بــمـوی
بـــا لــبـــت خــواجـــو ز آب زنــدگــی گر نشوید دست دست از وی بشوی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج