چو دستان برکشد مرغ صراحی

چـو دسـتـان بـرکشد مرغ صراحـیبــرآیـد نـوحــه مــرغ از نـواحــیقدح در ده که چشم مست خوبـانقـد اتــضــحــت لـنـا ای اتــضــاحالـــا والــلــه لــا اســ…

چـو دسـتـان بـرکشد مرغ صراحـی بــرآیـد نـوحــه مــرغ از نـواحــی
قدح در ده که چشم مست خوبـان قـد اتــضــحــت لـنـا ای اتــضــاح
الـــا والــلــه لــا اســـلــو هــواهــم ولــا اصــبــوالــی قــول الــلــواح
مـلـامـت مـی کـنـنـدم پــارسـایـان الــام الــام فــی حــب الـمـلــاح
کـجـا قـول خـردمـنـدان کـنم گـوش که سکران نشنود گفتار صاحی
عـدولـی عـن مـحـبـتـهم فـسـادی و موتی فی مضار بـهم صلاحی
دلـم جــان از گـذار دیـده دربــاخـت ولـیس عـلـیسـه فـیه من جـناح
زهـی از عــنـبــر ســارا کــشــیـده رقــم بــر گـرد کــافــور ربــاحــی
مـغــلـغــلــت الـی مـغــنـاک مـنـی هـنـا مـن مـبـلـغ شـروی الـریاح
چه مشک آمیزی ای جام صبوحی چه عنبـر بـیزی ای بـاد صبـاحی
تــهـب نــســائم و الــورق نــاحــت و شـوقنی الصـبـوح الی الصبـاح
بـده سـاقی که گل بـرقـع بـرافـکند وفاح الروض و ابـتـسم الاقاحـی
ز میخواران کسی را همچو خواجـو ندیدم تـشـنه بـر خـون صراحـی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج