چگونه سرو روان گویمت که عین روانی

چـگـونه سـرو روان گـویمت کـه عـین روانینه محض جوهر روحی که روح جوهر جانیکـدام سـرو کـه گـویم بـراسـتـی بـتـو مـانـدکـه بــاغ ســرو روانـی و ســرو بــا…

چـگـونه سـرو روان گـویمت کـه عـین روانی	نه محض جوهر روحی که روح جوهر جانی
کـدام سـرو کـه گـویم بـراسـتـی بـتـو مـانـد	کـه بــاغ ســرو روانـی و ســرو بــاغ روانـی
تـو آن نئی کـه تـوانی کـه خـسـتـگان بـلا را	بـکـام دل بـرسـانی و جـان بـلـب نـرسـانی
چه جرم رفت که رفتی و در غمم بنشاندی	چـه خـیزد ار بـنشـینی و آتـشـم بـنشـانی
بـرون نمی روی از دل که حـال دیده بـبـینی	نمی کشی مگر از درد و حسرتـم بـرهانی
ز هـر کـه دل بــربــایـد تــو دل ربــاتــر ازوئی	ز هر چه جـان بـفزاید تـو جـان فزاتـر از آنی
نـهـاده ام سـر خــدمـت بــر آســتــان ارادت	گـرم بـلـطـف بـخـوانـی و گـر بـقـهـر بـرانـی
اگـر امـان نـدهـد عـمـر و بـخـت بــاز نـگـردد	کـجـا بـصـبـر مـیسـر شـود حـصـول امـانـی
مکن ملامت خـواجـو بـعشقبـازی و مستـی	که بـر کـناری و دانم که حـال غـرقـه ندانی