گرفتمت که بگیرم عنان مرکب تازی

گـرفــتــمـت کـه بــگـیـرم عــنـان مـرکـب تــازیکجـا روم که فـرس بـر من شـکسـتـه نتـازیتــو شـاهـبــازی و دانـم کـه تـیـهـوان نـتـوانـنـدکـه در نـشـیم…

گـرفــتــمـت کـه بــگـیـرم عــنـان مـرکـب تــازی کجـا روم که فـرس بـر من شـکسـتـه نتـازی
تــو شـاهـبــازی و دانـم کـه تـیـهـوان نـتـوانـنـد کـه در نـشـیمـن عـنـقـا کـنـنـد دعـوی بـازی
شـبــان تــیـره بــســی بــرده ام بآخــر و روزی شـبـی چـو زلـف سـیاهت نـدیده ام بـدرازی
ضرورتست که پیشت چو شمع سوزم و سازم گرم چـو شمع بـسوزی ورم چو عود بـسازی
مرا بـضرب تـو چـون چـنگ سرخوشست ولیکن تــو دانـی ار بــزنـی حـاکـمـی و گـر بــنـوازی
بـدوسـتـی کـه چـو دل قـلـب و نادرسـت نیایم گـرم در آتـش سـوزنـده هـمـچـو زر بــگـدازی
بـخـون بـشوی مرا چـون قتـیل تـیغ تـو گشـتـم که در شریعت عشقت شهید باشم و غازی
چــو روشــنـســت کـه نـور بــقــا ثــبــات نـدارد بـه ناز خـویش و نیاز من شکستـه چـه نازی
فـدای جــان تــو خـواجـو اگـر قـتــیـل تــو گـردد ولی بـقتل وی آن به که دست خویش نیازی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج