یا حادی النیاق قد ذبت فی الفراق

یـا حــادی الـنـیـاق قـد ذبــت فـی الـفـراقعـرج عـلـی اهـیلـی و اخـبـرهـم اشـتـیـاقـیبــشـنـو نـوای عـشـاق از پـرده سـپـاهـانزانـرو کـه در عـراقـســت …

یـا حــادی الـنـیـاق قـد ذبــت فـی الـفـراق عـرج عـلـی اهـیلـی و اخـبـرهـم اشـتـیـاقـی
بــشـنـو نـوای عـشـاق از پـرده سـپـاهـان زانـرو کـه در عـراقـســت آن لـعـبــت عـراقـی
یا مـشـرب الـمـحـیا قـم واسـقـنـا الـحـمـیا فـالـعـیش قـد تـهـیـا والـوصـل فـی الـتـلـاقـی
بـنشاند بـاد بـستـان مجـلس بـدل نشانی بــرد آب آب و آتـش سـاقـی بـسـیـم سـاقـی
قـد طـاب وقـت شـربـی یا من یروم قـربـی فـی الـیـل اذ تـهـیـا مـع مـنـیـتـی اغـتـبـاقـی
سـاقـی بـده کزین می در بـزم دردنوشـان گـر بــاقـیـسـت جـامـی آنـسـت عـمـر بـاقـی
فـی الـراح ارتـیاحـی لـا اسـمـع الـلـواحـی لکـن مع الملـاحـی اشـرب عـلی الـسـواقـی
من رند و می پـرستم پندم مده که مستم کز دست کس نگیرم جز می ز دست ساقی
یـا مـنـیة الـمـتـیم صـل عـاشـقـیک وارحـم فـالـقـلـب مـســتــهـام مـن شــدة الـفـراقـی
دور از رخت چو خواجو دورم ز صبر و طاقت لـیـکـن بــطــاق ابــرو از دلـبــران تــو طــاقـی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج