یا ملولا عن سلامی انت فی الدنیا مرامی

یا مـلـولـا عـن سـلـامـی انت فـی الـدنیا مـرامیکـلـمـا اعـرضـت عـنـی زدت شـوقـا فـی غـرامـیگـر چـه مه در عـالـم آرائی ز گـیتـی بـر سـر آمدکـی تـوانـد …

یا مـلـولـا عـن سـلـامـی انت فـی الـدنیا مـرامی کـلـمـا اعـرضـت عـنـی زدت شـوقـا فـی غـرامـی
گـر چـه مه در عـالـم آرائی ز گـیتـی بـر سـر آمد کـی تـوانـد شـد مـقـابــل بــا رخـت از نـاتـمـامـی
طـوطی دسـتـانسـرا شـد مطـرب از بـلبـل نوائی مطرب بـسـتـانسرا شد طوطی از شیرین کلامی
پــخـتــه ئی کـوتــا بــگـویـد واعـظ افـسـرده دلـرا کی ندیده دود از آتـش تـرک گرمی کن که خامی
صید گیسوئی نگشتـی زان سبـب ایمن ز قیدی دانــه خــالــی نــدیــدی لــاجـــرم فــارغ ز دامــی
درس تقوی چند خوانی خاصه بر مستان عاشق وز فـضـیلـت چـند گـویی خـاصـه بـا رندان عـامـی
گـر بـه بـدنـامـی بـرآیـد نـام مـا نـنـگـی نـبــاشـد زانـکـه بـدنـامـی درین ره نـیسـت الـا نیک نـامـی
عـارض بـین خـورده خـون لـاله در بـسـتـانفـروزی قامتش بین برده دست از نارون در خوش خرامی
تــاجــداری نـیـســت الـا بــر در خــوبــان گــدائی پـادشـاهی نـیسـت الـا پـیش مـهرویان غـلـامـی
ســاکـن دیـر مـغــانـرا از مـلـامـت غــم نـبــاشــد زانکـه در بـیت الـحـرام انـدیشـه نـبـود از حـرامـی
بـت پـرستـان صورتش را سجده می آرند و شاید گـر کـند خـواجـو بـمـعـنی آن جـمـاعـت را امـامی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج