| 
پادشاهی بهرام بهرامیان
چـو بـنـشـسـت بـهـرام بـهـرامـیانبـبـسـت از پـی داد و بـخـشـش مـیانبـه تـاجـش زبــرجـد بـرافـشـانـدنـدهمـی نـام کـرمـان شـهـش خـوانـدنـدچـنین گـفـت کـ...| چـو بـنـشـسـت بـهـرام بـهـرامـیان | بـبـسـت از پـی داد و بـخـشـش مـیان |
| بـه تـاجـش زبــرجـد بـرافـشـانـدنـد | همـی نـام کـرمـان شـهـش خـوانـدنـد |
| چـنین گـفـت کـز دادگـر یک خـدای | خـــرد بـــادمـــان بـــهـــره و داد و رای |
| سـرای سـپـنجـی نمـاند بـه کـس | تــــرا نـــیـــکـــوی بــــاد فــــریـــادرس |
| بـه نـیکـی گـراییم و فـرمـان کـنـیم | بــه داد و دهـش دل گـروگــان کــنـیـم |
| کـه خـوبـی و زشـتـی ز مـا یادگـار | بــمـانـد تــو جــز تــخـم نـیـکـی مـکـار |
| چـو شـد پـادشـاهیش بـر چـار ماه | بــرو زار بــگــریـســت تــخــت و کــلـاه |
| زمـانـه بـریـن سـان هـمـی بـگـذرد | پــــیــــش مــــردم آزور بــــشــــمــــرد |
| مــی لــعــل پــیــش آور ای روزبــه | چو شد سال گوینده بر شست و سه |
| چـو بـهرام دانسـت کـامـدش مرگ | نـهـنـگـی کـجـا بـشـکـرد پـیـل و کـرگ |
| جـهان را بـه فرزند بـسـپـرد و گفت | کـه بــا مـهـتــران آفـریـن بــاد جــفــت |
| بـنـوش و بــبــاز و بـنـاز و بــبـخـش | مـکـن روز بــر تـاج و بــر تـخـت دخـش |
| چـو بـرگشت بـهرام را روز و بـخـت | بـه نرسی سپـرد آن زمان تـاج و تـخت |
| چنین است و این را بی اندازه دان | گـــزاف فـــلـــک هــر زمــان تـــازه دان |
| کـنـون کـار نـرسـی بـگـویم همـی | ز دل زنــگ و زنــگــار شــویـم هــمــی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
- «
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- »
- «
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- »
