روح الله اصغرپور
« مسمط تضمینی » از آخرین غزل مولانا که درحالت احتضار برای سلطان ولد پسرش گفته است:
تقدیم به پیر راه عشقم حضرت مولانا جلال الدین بلخی
عمری خلاف وعده، کردی دمی وفا کن
غوغای بندگی را تنها تو با خدا کن
سوگ و ترانه ات را امشب تو بی صدا کن
شوق و علاقه ات را از ما دگر جدا کن
«رو سر بنه به با این تنها مرا رها کن
ترک من خراب شبگرد مبتلا کن»
شد عضه در رخ ما عکس پر از تماشا
کام از عطش گرفتم در آب شور دریا
در خشک سالیِ وصل، می گرید آسمان ها
امشب سوال فردا هرگز مکن تقاضا
«مائیم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن»
خواهی که در طریقت راه خطا نیفتی
یا در سکوت مطلق ، صدر صدا نیفتی
در جمع انجمن ها پایین پا نیفتی
بیمار تا نگردی مرز شفا نیفتی
«از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی
بگزین ره سلامت ، ترک ره بلا کن»
در طول و عرض عالم عطر خدا وزیده
رعناییِ وجود زلفِ رها خمیده
تا که خبر به گوش باد صبا رسیده
آری نگار خود را در خلوت آفریده
«مائیم و آب دیده در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیاکن»
محسود عالم است این روی خوش دل ما
لیکن دو گانگی را حافظ چه گفت زیبا
«با دوستان مروت با دشمنان مدارا»
یا در کمند زلفی هرگز « مپیچ کانجا »
«خیره کشی است ما را دارد دلی چو خارا
بُکشَد کَسَش نگوید تدبیر خونبها کن»
در گفتگوی مستان هرگز ریا نباشد
در جمع هوشیاران لختی صفا نباشد
بر خاک غربت ما ، هم آشنا نباشد
هرگز که قصد و نیت سوی شما نباشد
«بر شاه خوبرویان واجب وفا نباشد
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن»
«در انتهای آغاز ، من او و ما نباشد
صورت بقا نگیرد تا تن فنا نباشد
مجذوب گشتگان را چون و چرا نباشد
مغلوب مردمان را درمان دعا نباشد
«دردیست ، غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن؟؟؟؟»
از بود پُر وجودش، از غیردل بریدم
او رفت و در پی اش من پرواز را پریدم
گمنام عشق ماندم در انتظار عیدم
من در خیال واقع البته یک شهیدم
«در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن»
گر ماجراست بر ره عشقیست چون زمرد
قلب شماست برره عشقیست چون زمرد
نوری بقاست در ره عشقیست چون زمرد
دست خداست برره ، عشقیست چون زمرد
«گر اژدهاست برره ، عشقیست چون زمرد
از برق این زمرد ، هین دفع اژدها کن»
بخش مسمط | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
