اسماعیل صبوری
نگاهی کوتاه به زندگی نامه اسماعیل صبوری شاعر ، هنرمند و فعال فرهنگی
اسماعیل صبوری از شاعران متولد دهه ی شصت خورشیدی می باشد:
اسماعیل صبوری فرزند خداداد در خردادماه هزارو سیصدو شست و دو در روستای رباط زعفرانی همدان از توابع شهرستان بهار پای به عرصه گیتی نهاد.به دلیل آشنایی و علاقه ی پدر به ادبیات پارسی وی از همان دوران کودکی شعر و ادبیات با خونش عجین شده بود و روز به روز بر علاقه اش به شعر و ادبیات افزوده می شدو گاه ابیات کوتاهی نیز می سرود.اسماعیل صبوری پس از پایان دوره پیش دانشگاهی وارد دانشگاه شد ودر رشته ی زبان و ادبیات فارسی کسب علم نمود.در همین سالها بود که به صورت جدی به سرودن شعر روی آورد .
صبوری مدت یک سال مسول انجمن ادبی پرنیان شهر همدان بود و دراین دوران کم وبیش می سرود و علاقه ی زیادی به سرودن دوبیتی از خود نشان می داد.
با آشنا شدن با انجمن ادبی شهید آوینی شهرک ولیعصر (عج)همدان تحول عجیبی در او صورت گرفت .این انجمن که در منطقه ای محروم شکل گرفته بود تعجب اورا بر انگیخت زیرا اکثر اعضایش از قشر خود او بودندو اورا بیش از دیگران درک می کردند و این امر جانی تازه به زندگی هنری او بخشید و با افتخار هرچه تمام تر به عضویت این انجمن ادبی در آمدو طولی نکشید که از اعضاء هیئت مدیره شد ودر طی سالیان گذشته از اعضاء اصلی و تاثیر گزار انجمن ادبی شهید آوینی همدان بوده ، وباهمکاری سایر اعضاء موفق به برگزاری برنامه ها و اجرای طرح های مختلف ادبی ،هنری وفرهنگی و همچنین چاپ مجموعه های شعری شده است
چند نمونه از آثار ایشان:
ندیدی چشم غمگین و ترمن
تو رفتی و نشد این باور من
به پایت می نشینم تا بیفتد
دوباره سایه ی تو بر سر من
*
غم عالم نشسته در سکوتم
میان خلسه هایم در هبوطم
نمی خواهم من از ایزد به جز تو
تویی تنها نیاز هر قنوتم
*
دو زانوی خمم بین دو دستم
سرم پایین به روی هردو شستم
چگونه می شود با یک نفر گفت
تورا من دوست دارم،می پرستم
اسماعیل صبوری رقیق
همدان
