امیر وحیدی
امیروحیدی
متولد 1361 صادره از تهران
تحصیلات: کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران مرکزی
سابقه 15 سال سرودن شعر در قالب های غزل- مثنوی- چهارپاره- سپید
آشنایی با موسیقی و تدریس موسیقی
و کتابی تا کنون چاپ نکرده ام
مرا به ياد بياور كه زار گريه كنم
به شوق آمدنت بى قرار، گريه كنم
مرا به نام خودت با غزل صدايم كن
كه من به نام خودم انتظار، گريه كنم
مسيرِ آمدنت را چقدر دوره كنم؟!
چقدر جان بِكٓنٓم؟!…بى مزار، گريه كنم
چگونه رد شوم از روزهاى بعد از تو؟
چگونه پٓر بكشم؟!… بى حصار، گريه كنم
چقدر خواب تبر؟! زخم هاى پى در پى
به شوق تازه شدن در بهار، گريه كنم
چقدر سازِ مخالف شوم به هر بزمى؟
به زخمه هاى غم انگيز تار، گريه كنم
و باز مثل غزل هاى نيمه كاره ى خود
نٓفٓس بگيرم و قبل از فرار، گريه كنم
غروب ها بنشينم درون خود، تنها
غريب و بى كس و بى غمگسار، گريه كنم
دوباره مصرع آخِر، دلم گرفته عزيز
بيا كه تا لبِ ريل و قطار، گريه كنم
2
میان کوچه کسی در غبار، گم می شد
واسب قصه ی ما، بی سوار، گم می شد
و بیت بعد… که قبل از فرار، گم می شد
شبیه خاطره ای بی مَزار، گم می شد
به روی دامن سرخش، انار، گم می شد
و ذره ذره تنش روی دار، گم می شد
و در برابر چشمش، بهار، گم می شد
میان هِق هِق و شعرش، سه تار، گم می شد
که پهلوان تو در لاله زار، گم می شد
غزال خسته که قبل از شکار، گم می شد
که قبل مصرع آخِر، قَطار، گم می شد…
