برای انسان این قرن چه آرزو می توان کرد که در نخستین فراگشت خراب و خون ارمغان کرد ببین که در مغز پوکش چه فتنه یی شعله انگیخت ببین که در دست شومش چه کوه…
برای انسان این قرن چه آرزو می توان کرد که در نخستین فراگشت خراب و خون ارمغان کرد ببین که در مغز پوکش چه فتنه یی شعله انگیخت ببین که در دست شومش چه کوهی آتشفشان کرد ببین که با خون و وحشت عجین به چرک و عفونت به هر کلان شهر عالم چگونه سیلی روان کرد تنوره ی آتشینش شراره ها بر زمین ریخت خراش در عرش افکند خروش در آسمان کرد گرسنه ی نیمه جان را گلوله ها در شکم ریخت گروه لب تشنگان را گدازه ها در دهان کرد نه ساقی و جام عدلی نه غیرتی با گدایی یکی ستم از جهان برد یکی ستم بر جهان کرد هجوم رایانه ها را به فال فرخ نگیرم که در پساپشت هر یک نحوستی آشیان کرد به فتح نیروی ذرات چگونه خرسند باشم بسا که معموره ها را خرابه و خاکدان کرد خدای من ! این چه قرنی ست که بخش دیباچه اش را به خون و زرداب زد مهر به ننگ و نفرت نشان کرد به عرصه ی جنگ و وحشت فکنده سجاده بر خون برای انسان این قرن چه آرزو می توان کرد ؟
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
