سودابه مهیجی
سودابه مهیجی متولد ۱۳۶۵
استان تهران شهر تهران
کارشناس ارشد ادبیات فارسی
شاعر، مترجم ، مدرس
صاحب چهار مجموعه شعر به چاپ رسیده
برگزیده ی بیش از پنجاه جشنواره سراسری
نام آثار
نوبت به نوبت آفتاب
جمعه ها هنوز خواب می بینند
سکوت گفتنی( برنده جایزه ادبی پروین اعتصامی و نامزد جایزه قلم زرین)
گریه با ابرهای موافق
1
شبیه هیمنه ی قله های سر در مه
شکوه محو تو پیداست بیشتر در مه
که مثل وسوسه های غریب می کشدم
به عشقبازی با پیکر خطر در مه
چقدر در پی کشف تو ابرِ آه شوم؟
چقدر نم نم باران بی اثر در مه؟
ببین چگونه درختان آرزوی مرا
نشانده سحر خیال تو تا کمر در مه
به من بگو که بدانم شباهتت را با
کدام منظره ی دور رهگذر درمه
کدام قوی سحرخیز منحنی در غم
که پر کشیده به آنات بی خبر در مه؟
کدام گریه ی پروانه ای مجرد که
دلش در ابر و سرش در غروب و پر در مه؟
من عاقبت به تو خواهم رسید آه ولی
تو را ببینم و نشناسمت اگر در مه؟…
چقدر واضح و موهوم و سرگرانی عشق!
بیا تمام مرا با خودت ببر در مه
2
من از دنیای بی تو سخت می ترسم ، گریزانم
درین دنیای واویلا بمان من نیز می مانم
همین که هستی و از دور شمع ظلمتت هستم
همین کافی ست گر چه اندک اندک رو به پایانم
بیا تا منزل آخر نمانده یک دو گامی بیش
ببین اندازه ی آغوش تو وامانده دستانم!
نترس از شعله های عشق از نزدیک لمسش کن
که شاید رم کند ته مانده ی سوز زمستانم !
نترسانم … نگو لبخند هایم گریه خواهد شد
که من با گریه ام می خندم و ابر بهارانم
تو ای اهل کویر ! ای تک ستاره ! لازمت دارم
برای آسمان تیره و پر دود تهرانم
منِ آیینه را چشمان زیبای تو رسوا کرد
تو در من سخت پیدایی و من در تو چه پنهانم
پس از من همچنان تو جلوه ی بی پرده خواهی بود
پس از تو من چه خواهم شد؟.. نمی دانم..نمی دانم…
