سیاوش کسرایی

زندگینامه سیاوش کسراییدر روز شانزده هم خرداد ماه 1308 در تهران دیده به جهان گشود. او فرزند «تقی میرزا» از نوادگان رضاقلی میرزا، فرزند ارشد نادرشاه افشار بود. تحصیلات مقدماتی را در شهر تهران در دبیرستان ایرانشهر گذراند و در سال 1328 برای تکمیل معلومات خود به فرانسه سفر کردو سه سال در آنجا اقامت کرد . در سال ۱۳۳۱ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه سوربن پاریس در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه به تهران بازگشت پس از بازگشت به تهران در طی 9 سال – 1333 تا 1342 – چهار مجموعه خود به نامهای چشمها و دستها ف دختر جام ، شعر انگور ، سرمه خورشید و یک جلد برگزیده اشعار منتشر کرد . ای آشنای من برخیز و با بهار سفر کرده باز گرد تا پر کنیم جام تهی از شراب را وز خوشه های روشن انگورهای سبز درخم بیفشریم می افتاب را برخیز و با بهار سفر کرده باز گرد تا چون شکوفه های پر افشان سیب ها گلبرگ لب به بوسه خورشید واکنیم وانگه چو باد صبح در عطر بوته های بهاری شنا کنیم برخیز و باز گرد . نادر پور از سال ۱۳۳۷ به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئولیت‌های مختلف به کار مشغول بود. و در سال 1343 روانه ایتالیا شد و پس از آموختن زبان ایتالیایی بار دیگر به فرانسه رفت و پس از سه سال به ایران بازگشت . وی در سال ۱۳۴۶ در کنار تعدادی از روشنفکران و نویسندگان مشهور در تاسیس کانون نویسندگان ایران نقش داشت و به عنوان یکی از اعضای اولین دوره هیات دبیران کانون انتخاب گردید در سال 1350 نیز بار دیگر به فرانسه و ایتالیا سفر کرد و بعد از یک سال به میهن بازگشت . راه آورد این سفر ها کتاب هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیا بود در سال 1351 سمت سرپرستی گروه ادب امروز را در سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران بر عهده گرفت شعر نادرپور در ابتدای کار نوعی شعر غنایی چهارپاره است که توجه شاعر به خانلری و توللی را نشان میدهد . دومجموعه چشم ها ئ دستها و دختر جام کارنامه جوانی شاعر است که با بیانی سالم و قوی و محتوایی سرشار از تخیلات رمانتیک کانند بیان عشق های از دست رفته است پس از بازگشت از پاریس در سال 1331 نوعی تفاوت در محتوای شعر او نمایان میگرد که به توصیف کامجویی و کامیلبی از زن و زیبایی های اوست ولی دیری نمیپاید که دوباره به سبک خود باز میگرددمجموعه‌ شعرها چشم‌ها و دست‌ها (صفی‌علیشاه ۱۳۳۳) دختر جام (نیل ۱۳۳۴) شعر انگور (نیل ۱۳۳۷) سرمهٔ خورشید (تهران ۱۳۳۹) اشعار برگزیده (جیبی ۱۳۴۲) برگزیدهٔ اشعار (بامداد ۱۳۴۹) گیاه و سنگ نه، آتش (مروارید ۱۳۵۰) از آسمان تا ریسمان (مروارید ۱۳۵۷) شام بازپسین (مروارید ۱۳۵۷) صبح دروغین (پاریس ۱۳۶۰) خون و خاکستر (۱۳۶۷) ترجمه‌ها اشعار هوانس تومانیان همراه با «گ خننس» «ر. بن» «ه‍. ا. سایه»/تهران/۱۳۴۸ هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیا (همراه با جینالا بریولاکاروزو) با همکاری بیژن اوشیدری و فرناندو کاروزو/کتابهای جیبی/۱۳۵۳ نادرپور پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، به آمریکا رفت و تا پایان عمر در این کشور به سر برد. وی سرانجام در روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس درگذشت