یکی پـرسـید از سـقـراط کـز مردن چـه خـواندسـتـیبـگفـت ای بـیخـبـر، مرگ از چـه نامی زندگانی رااگــر زیـن خــاکــدان پــســت روزی بــر پــری بــیـنـیکـه…
| یکی پـرسـید از سـقـراط کـز مردن چـه خـواندسـتـی | بـگفـت ای بـیخـبـر، مرگ از چـه نامی زندگانی را |
| اگــر زیـن خــاکــدان پــســت روزی بــر پــری بــیـنـی | کـه گـردونها و گیتـی هاسـت ملک آن جـهانی را |
| چــراغ روشـن جــانـرا مـکـن در حــصـن تــن پــنـهـان | مـپـیـچ انـدر مـیـان خـرقـه، ایـن یـاقـوت کـانـی را |
| مـخــســب آسـوده ای بــرنـا کـه انـدر نـوبــت پــیـری | بــه حــسـرت یـاد خـواهـی کـرد ایـام جــوانـی را |
| بـه چـشـم مـعـرفـت در راه بـیـن آنـگـاه سـالـک شـو | کـه خـواب آلـوده نـتـوان یافـت عـمـر جـاودانـی را |
| ز بــس مــدهـوش افــتــادی تــو در ویـرانــه گــیـتــی | بــحـیـلـت دیـو بــرد ایـن گـنـجــهـای رایـگـانـی را |
| دلـت هـرگـز نـمـیـگـشـت ایـن چـنـیـن آلـوده و تــیـره | اگـر چـشـم تـو مـیدانـسـت شـرط پـاسـبـانـی را |
| مــتــاع راســتــی پـــیــش آر و کــالــای نــکــوکــاری | مـن از هـر کــار بــهـتــر دیـدم ایـن بــازارگـانـی را |
| بــهـل صــبــاغ گـیـتــی را کــه در یـک خــم زنـد آخــر | سـپـیـد و زرد و مـشـکـیـن و کـبـود و ارغـوانـی را |
| حــقـیـقـت را نـخــواهـی دیـد جــز بــا دیـده مـعــنـی | نـخـواهـی یـافـتـن در دفـتــر دیـو ایـن مـعـانـی را |
| بــزرگـانـی کـه بــر شـالـوده جــان سـاخــتــنـد ایـوان | خــریـداری نـکـردنـد ایـن سـرای اسـتــخـوانـی را |
| اگـر صـد قـرن شــاگـردی کـنـی در مـکـتــب گـیـتــی | نـیـامــوزی ازیـن بــی مــهـر درس مــهـربــانـی را |
| بـمـهمـانـخـانـه آز و هوی جـز لـاشـه چـیزی نـیسـت | بــرای لــاشــخــواران واگــذار ایـن مـیـهـمـانـی را |
| بــسـی پـوسـیـده و ارزان گـران بـفـروخـت اهـریـمـن | دلـیـل بــهـتــری نـتــوان شــمـردن هـر گـرانـی را |
| ز شـیطـان بـدگـمـان بـودن نـویـد نـیک فـرجـامـیسـت | چـو خـون در هر رگی بـاید دواند این بـدگـمانی را |
| نـهـفـتــه نـفـس سـوی مـخـزن هـسـتـی رهـی دارد | نـهـانـی شـحـنـه ای مـیـبـاید این دزد نـهـانـی را |
| چـو دیوان هـر نـشـان و نـام مـیـپـرسـنـد و مـیجـوینـد | همـان بـهتـر کـه بـگـزینـیم بـی نـام و نـشـانی را |
| تـــمـــام کـــارهــای مـــا نــمــیــبـــودنــد بـــیــهــوده | اگــر در کــار مــی بــســتــیـم روزی کــاردانـی را |
| هزاران دانه افـشـاندیم و یک گـل زانمـیان نشـکـفـت | بــشـورسـتــان تــبــه کـردیـم رنـج بــاغـبــانـی را |
| بـگـردانـدیـم روی از نـور و بـنـشـسـتـیـم بــا ظـلـمـت | رهـا کــردیـم بــاقــی را و بــگـرفــتــیـم فــانـی را |
| شــبــان آز را بــا گــلــه پــرهـیـز انــســی نــیـســت | بـگـرگـی نـاگـهان خـواهد بـدل کـردن شـبـانی را |
| هـمـه بــاد بــروت اســت انـدریـن طــبــع نـکـوهـیـده | بــسـیـلـی سـرخ کـردسـتـیـم روی زعـفـرانـی را |
| بــجــای پــرده تــقـوی کـه عـیـب جــان بــپــوشــانـد | ز جـسـم آویـخـتـیـم این پـرده هـای پـرنـیـانـی را |
| چــراغ آســمــانـی بــود عــقــل انــدر ســر خــاکــی | ز بــاد عـجـب کـشـتـیـم ایـن چـراغ آسـمـانـی را |
| بـیـفـشـانـدیـم جـان! امـا بـه قـربــانـگـاه خـودبـیـنـی | چه حاصل بود جز ننگ و فساد این جانفشانی را |
| چــرا بــایـســت در هــر پــرتــگــه مــرکــب دوانــیـدن | چـه فرجـامی اسـت غـیر از اوفتـادن بـدعـنانی را |
| شـراب گـمـرهـی را مـیشـکـسـتـیم ار خـم و سـاغـر | بـپـایـان مـیـرسـانـدیم این خـمـار و سـرگـرانـی را |
| نــشــان پــای روبـــاه اســت انــدر قــلــعــه امــکــان | بــپــر چــون طــائر دولـت، رهـا کـن مـاکـیـانـی را |
| تـو گه سـرگـشـتـه جـهلی و گه گم گـشـتـه غـفـلت | سر و سامان که خـواهد داد این بـی خـانمانی را |
| ز تـیغ حـرص، جـان هـر لـحـظـه ای صـد بـار مـیمـیـرد | تـو عـلـت گـشـتـه ای این مـرگـهای نـاگـهانـی را |
| رحـــیــل کـــاروان وقـــت مــی بـــیــنــنــد بـــیــداران | بـــرای خـــفــتـــگــان مــیــزن درای کــاروانــی را |
| در آن دیوان که حق حاکم شد و دست و زبان شاهد | نــخــواهــد بــود بــازار و بــهــا چــیـره زبــانــی را |
| نــبـــایــد تـــاخــت بـــر بـــیــچــارگــان روز تـــوانــائی | بـــخــاطــر داشــت بـــایــد روزگــار نــاتــوانــی را |
| تــو نــیـز از قــصــه هــای روزگــار بــاســتــان گــردی | بـخـوان از بـهر عـبـرت قـصـه هـای بـاسـتـانـی را |
| پــرنـد عــمـر یـک ابــریـشــم و صــد ریـســمــان دارد | ز انــده تـــار بـــایــد کـــرد پـــود شـــادمــانــی را |
| یکـی زین سـفـره نـان خـشـک بـرد آن دیگـری حـلـوا | قـضـا گـوئی نـمـیـدانـســت رســم مـیـزبــانـی را |
| مــعــایـب را نـمــیـشــوئی، مــکــارم را نـمــیـجــوئی | فـضـیلـت میشـمـاری سـرخـوشـی و کـامرانی را |
| مــکــن روشــن روان را خــیــره انــبـــاز ســیــه رائی | که نسـبـت نیسـت بـاتـیره دلی روشـن روانی را |
| درافـتـادی چـو بــا شـمـشـیـر نـفـس و در نـیـفـتـادی | بـمـیـدانـهـا تـوانـی کـار بـسـت این پـهـلـوانـی را |
| بــبــایـد کـاشـتـن در بــاغ جـان از هـر گـلـی، پـرویـن | بـر ایـن گـلـزار راهـی نـیـسـت بـاد مـهـرگـانـی را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
