نمونه ای از آثار ایشان:
روزنامه ها
هیچ گاه از عشق های بزرگ نمی نویسند
اما
همیشه قتل های مخوف را تیتر می کنند…
شب نامه ها شاید مهربان تر باشند
*
باید تکرار می شدم
وبه سال های باز می گشتم
که پای کاغذ به کنار بالشم باز نشده بود،
هر تکه ام در کسی جا نمانده بود
و شبیه برج زهرمارنشده بودم
**
کاش می شد اراده کنی و خواب سال هایی را ببینی که دوست داشتنی…
سال هایی که خط لب هنوز در کیف آرایش بود
و لبان دختران مرز داشت
فکر می کردم (خوشبختی ) چیز خوبی ست
برای وقتی که بزرگ می شوی
آدم وقتی بزرگ می شود
دیگر انتظاری ندارد
از کتابی که می خواند
خودکاری که می نویسد
انسانی که می نویسد
انسانی که می آید
نمی آید…
***
دستان مرا بگیر
تابه این سرمای فلک زده
دشت سر چراغ بدهیم
این سرما
سوز لالایی های مادرم را دارد
(از مجموعه فصل خیس)
مرضیه رحیمی
