مهدی دانش

1

یرگه کار مو تو دره بالا میگیره

نیت بد یقه ته دداش او دنیا میگیره

مث بازی گل و پوچ ممنه عمر بشر

آخرش ایره بدن گل ره ای دونیا میگیره

اگه دوس دری که دستات نمنه پوچ بردر

ببی  دستت روی دست یتیما جا میگیره؟

توی گلشور میبینی قبرا دهن وامکونن

ای دهن ماره داداش یه روزه یگ جا میگیره

گاهی ام تو فکر مره آدم  چشاش راه مکشه

تو سحر ور مخزه ذکر خدایا میگیره

خوش بحال کسی که  اهل خدایه و نماز

اوفقط توی چشاش عکس آقاش جا میگیره

2

موسای کوتقیوم مو تو گلستان مشد

توشله باز کله ونگم توی میلان مشد

دو کلوم حرف مزنوم گوش قشنگت با مویه؟

بذا اعتراف کنوم مو توی چشمان مشد

سوسه لنگم  روی سنگاجی های صحن عتیق

پندری طاووس هندم توی بستان مشد

وقته با کنج چشا نرمه نگاهم مکونه

انگاری گلخن داغم تو زمستان مشد

او بزم لطف مکونه مویم بزش بد مکونوم

مثله یگ زنج  الفشم روی دستان مشد

مو درغگنی شدوم همسایه امام رضا!

هی نمک خورده شکستم مو نمکدان مشد

اگه خوبم اگه بد بچه محل تو شدوم

مث جنس بنجلوم مو، روی پیشخوان مشد

ای خدا رقیم تو کهف رضا ره مشنسه

تو چخش نکن خدا بحق خوبان مشد

3

زائرا خوش آمدن، قدمتا رو جفت چشا

صدقه ی سر شما   روزی مده خدا به ما

هی نگن خوش ب سعادت شما مشهدیا

ما اگه آبرویه درم همش مال شما

تا که پاتا مرسه به مشهد شاه رضا

الخوشتک مزنن رو چخد صحن نقاره ها

فرقی اصلا ندره  زائر بری ما بخدا

چه پیاده چه سواره چه  دارامند چه گدا

فقط آی مجاورا حواستا بشه بابا

که زائر اگه برنجه، تویی و امام رضا!!