با چهره تو دمسازم کنون که می نویسم کنون که خون نه ستاره عاشق را فریاد می کنم کنون که گریه را می آغازم با چهره تو دمسازم ای شرم ای شرف لبخند و خشونت با…
با چهره تو دمسازم کنون که می نویسم کنون که خون نه ستاره عاشق را فریاد می کنم کنون که گریه را می آغازم با چهره تو دمسازم ای شرم ای شرف لبخند و خشونت با هم ای ماهتاب و توفان توام من در ملال چشم تو می بینم در آن همه زلال سیمای پر شکوه سرداران را در خون تپیدن تن یاران را آن گاه قلب من و زمانه نبض من و زمین در بند بند زندان می گوید پر شور و پر طنین زندان زندان تنگدل با آسمان وصله ای از سیم خاردار زندان کرده آماس از خشم و آرزو جوانی زندان باردار زندان عشق نو پا یک مزرع نمونه ز امیدهای ما من بر لبان تو تاریخ خامشان می بینم گلبوته کبود ستم را من بر لبان تو گلبرگهای تب می خوانم شرح شکنجه های در هم غم را آن گاه زورق مشوش دل را بر شط خون و خاطره می رانم من بر لبان تو حرفی برای گفتن با دوست وز دشمنان نهفتن می بینم حرفی گه رنگ شکوه و هشدار و آرزوست ای پیر کاوه آهنگر بسیار کوره با دم گرمت گداختی تفتی چه میله های آهن و شمشیر ساختی فرزند می کشند یکایک تو را ببین اینک شهید هجده هزارم که داد سر صبر هزار ساله ات آخر نشد تمام ؟ چرمینه کی علم کنی ای پیر ای پدر ؟ لبهای خامشت چشمی است دادخواه ره می زند به من می گیرم به راه گریبان پاسخ ز من طلب کند این خشمگین نگاه گم کرده دست و پا و مشوق همچون سپند دانه بر آتش با چهره تو دمسازم وین راز ای طیب جوان با تو بار دگر به درد می آغازم با من بدار حوصله با من خطر بورز تیمار کن این فلج موت تن شود سستی فرونهد کندی رها کند خو گیر راه رفتن و برخاستن شود دست شکسته بار دگر پتک زن شود آن گه به مرگ دارو و جان دارو درمان غم کنیم از جان علم کنیم
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
