رفتند دلبران و ندانم نشانشان اما نشسته بر لب من داستانشان هر روز و شب به سوز دعا آرزو کنم دارد خدا ز چنگ بلا در امانشان گلچهرگان به حال نبردند با دلم …
رفتند دلبران و ندانم نشانشان اما نشسته بر لب من داستانشان هر روز و شب به سوز دعا آرزو کنم دارد خدا ز چنگ بلا در امانشان گلچهرگان به حال نبردند با دلم طرز نگاه ناوک و ابرو کمانشان آنان که یار مردم محنت رسیده اند ای جان من فدای دل مهربانشان آن رفتگان کهرسم محبت نهاده اند صد ها هزار رحمت حق بر روانشان آتش زدند به جان من آن دم که مادران سر می دهند ضجه به گور جوانشان بسیار عارفان که جهان حقیقتند ام من و تو بی خبریم از جهانشان لبهایشان به خنده و دل گرم عشق دوست باغی ز گل شکفته شود در بیانشان بر یار عاشقند و از اغیار فارغند جز شکر حق نمی شنوی از دهانشان گل های شعر می شکفد بر لبان من بارانشان سرشک و غمم باغبانشان هر جا که عاشقان سخن انجمن کنند
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
