نبي پلويي اميرآبادي

1

تا نظر بر روی زیباتر زماهت میکنم
نازکی آنسان که با گل اشتباهت میکنم
ای تماشایی ترین مخلوق خاکی بر زمین
آسمانی میشوم وقتی نگاهت میکنم
از من و ابر تکدر بار احساسم بترس
گر برنجانی مرا آیینه آهت میکنم
خویش را در زیر گیسوی تو پنهان کرده ام
تا نفهمی با چه ترفندی سیاهت میکنم
هیچ صیدی از کمند شعر من سالم نرست
سرکشی میدانم اما سر به راهت میکنم

2

بعد از تو هم امكان روئيدن فراوان است

دلگرمي از آينده اي روشن فراوان است

گيرم كه از چشمان تو دورم ملالي نيست
مضمون براي شاعري چون من فراوان است

من روح بي آلايشت را دوست مي دارم
ورنه براي كام جستن .تن فراوان است

ديگر زمان ناز حوا را كشيدن نيست
در وادي اغواي آدم .زن فراوان است

اين آخرين فرجام من در عشق ورزي نيست
فرصت براي عشق ورزيدن فراوان است