آفـریـن زان مـرکـب شــبــدیـز فـعـل رخــش خــویاعـوجــی مـادرش و آن مـادرش را یـحــمـوم شـویگـاه بــر رفـتـن چـو مـرغ و گـاه پــیـچـیـدن چـو مـارگـاه …
| آفـریـن زان مـرکـب شــبــدیـز فـعـل رخــش خــوی | اعـوجــی مـادرش و آن مـادرش را یـحــمـوم شـوی |
| گـاه بــر رفـتـن چـو مـرغ و گـاه پــیـچـیـدن چـو مـار | گـاه رهواری چـو کـبـک و گـاه بـرجـسـتـن چـو گوی |
| چـون نـهـنـگـان انـدرآب و چـون پـلـنـگـان بـر جـبـال | چـون کـلنگان در هوا و همچـو طـاووسـان بـه کـوی |
| در شود بـی زخم و زجر و در شود بـی ترس و بیم | همچو آذرشست، بآتـش همچو مرغابـی، بـه جوی |
| پـی ز قوس و فـش ز درع و رگ ز موی و تـن ز کوه | سـر ز نخـل و دم ز حـبـل و بـرزسنگ و سـم ز روی |
| دیــر خــواب و زود خــیـز و تــیـز ســیـر و دور بــیـن | خـوش عـنـان و کـش خـرام و پــاکـزاد و نـیـکـخـوی |
| سخت پای و ضخم ران و راست دست و گرد سم | تـیـزگـوش و پـهـن پـشـت و نـرم چـرم و خـرد مـوی |
| ابــر ســیـر و بــاد گـرد و رعــد بــانـگ و بــرق جــه | کــوه کـوب و ســهـل بــر و شــخ نـورد و راهـجــوی |
| گــور ســاق و شــیـر زهـره، یـوز تــاز و غــرم تــک | پــیـل گـام و کـرگ سـیـنـه، رنـگ تـاز و گـرگ پــوی |
| تـیزچـشـم، آهن جـگـر، فـولـاد دل، کـیمـخـت لـب | سـیـم دنـدان، چــاه بــیـنـی، نـاوه کـام و لـوح روی |
| نـیـزه و تــیـغ و کــمــنـد و نـاچــخ و تــیـر وکــمــان | گــردن و گــوش و دم و ســم و زهـار و ســاق اوی |
| اینچـنین اسـبـی مـرا داده سـت بـی زین شـهریار | اسب بی زین همچنان باشد که بی دسته سبوی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
