هزاران همچـو بـلـبـل هر بـهاری می شـود پـیدانـواسـنـجــی چـو مـن در روزگـاری مـی شـود پــیـداگـرفـتـم سـهل سـوز عـشـق را اول، نـدانسـتـمکـه صـد دریـای…
| هزاران همچـو بـلـبـل هر بـهاری می شـود پـیدا | نـواسـنـجــی چـو مـن در روزگـاری مـی شـود پــیـدا |
| گـرفـتـم سـهل سـوز عـشـق را اول، نـدانسـتـم | کـه صـد دریـای آتــش از شــراری مـی شــود پــیـدا |
| تـو از سـوز جـگـر پـیمانه ای چـون لاله پـیدا کـن | که از هر پـاره سنگی چشمه ساری می شود پـیدا |
| ز فـیـض خـاکـسـاری دانـه نـخـل پــایـداری شـد | تــو گـر از پــا درآیـی شـهـسـواری مـی شـود پــیـدا |
| من آن وحـشـی غـزالم دامن صـحـرای امکـان را | کـه مـی لـرزم ز هر جـانـب غـبـاری مـی شـود پـیدا |
| اگـر خـود را نـبــیـنـد در مـیـان مـسـتــغـرق دریـا | بـه هـر مـوجـی کـه آویـزد، کـنـاری مـی شـود پـیـدا |
| مـجـو حـسـن عـمـل از کـاروان مـا تـهـیدسـتـان | کــه پــیــش مــا دل امــیــدواری مــی شــود پــیــدا |
| ز دست رشک هر داغی که پـنهان در جـگر دارم | بــه صـحــرا گـر بــریـزم لـالـه زاری مـی شـود پــیـدا |
| اگـر چـه شـیرم امـا بـی تأمـل مـی دهم مـیدان | ز هر جـانب کـه طـفـل نی سـواری مـی شـود پـیدا |
| وفــا خــار ره اســت، ارنــه بـــرای آشــیــان مــا | به هر گلشن که باشد، مشت خاری می شود پیدا |
| ز جـوش لاله خـاک کوهکن کان بـدخـشـان شد | بــرای بــیـکـســان شــمـع مـزاری مـی شـود پــیـدا |
| سبکرو جای خود وا می کند در سنگ اگر باشد | چــو آب افـتــاد در ره، جــویـبــاری مـی شــود پــیـدا |
| اگـر چــه آتــش نـمـرود دارد خــشـم در ســاغـر | ولـی از خــوردنـش در دل بــهـاری مـی شـود پــیـدا |
| اگـــر آلـــوده درمـــان نـــســـازی درد را صـــائب | ز بــیـمــاری هـمـان بــیـمـار داری مـی شــود پــیـدا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
