توحید ایرانی نژاد
اهل سنگانم من ،حال شهرم خوش نیست
بخدا گر نرسد آب بدو،میمیرد
جان شهر من را،بدریدند بد رهگذران
وچه میماند ازآن؟
گرد وخاکش که معلق به هواست….
سرطان ریه ی مردم من شایعه است؟
وچرا در این شهر، نتوان آب گوارا نوشید؟
درحوالیش به جز از خاک به دیدم ناید..
ثروت شهرمن اندر چه محل سیر کند؟
بر زبان افتادست شهر را میسازند…
لیک پولش بگمانم دگران سیر کند…
مردم ساده من عید کجا میسپرند؟
مردمم عاشق شهرند ولی..
اگر این رهگذران بگذارند..
ما بیابان وطن خوش داریم..
عید نوروز فقط در وطنم خوش گذرد..
آب شور شهرم ،
خاک بی سبزه آن،
وهمه کاست وکم هایش را دارم دوست
شهر من را نکشید،شهر من سنگان است
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
